dadelijk bij den sprong
van zijn paard den teugel losgelaten en natuurlijk moest dit deze
gevolgen hebben. Wronsky vernam dit later, nu bemerkte hij slechts,
dat zich daar, waar Froe-Froe haar voeten moest neerzetten. Diana's
kop bevond. Maar als een kat onder het vallen maakte Froe-Froe onder
den sprong een krachtige beweging in den rug en met de beenen, zoodat
zij, zonder Diana aan te raken, voorbij vloog. Van nu af had Wronsky
zijn paard geheel in zijn macht. Hij hield het terug met het oogmerk,
de groote barriere eerst na Machatin over te springen, en hem dan op
de eerste vrije ruimte voorbij te komen.

De groote barriere stond recht voor de tribune van het hof. De keizer,
het geheele hof en een menigte volks, allen hadden het oog op hem
gevestigd en op Machatin, die een paardlengte voor hem reed, toen zij
een bedekte barriere, den zoogenaamden "duivel", naderden. Wronsky
besefte dit, hoewel hij niets zag als de ooren en den kop van zijn
paard, die hem tegen vliegenden grond en Gladiators witte voeten, die
snel en steeds op denzelfden afstand voor hem de maat sloegen. Daar
hief Gladiator zich op en zonder ergens aan te stooten en terwijl
zijn korte staart hoog opfladderde, verdween hij voor Wronky's
oogen. "Bravo!" hoorde men ergens een stem roepen. Op hetzelfde
oogenblik schemerden voor hem de planken der barriere. Zonder de
beweging te veranderen hief zijn paard zich onder hem op, de planken
verdwenen en slechts hoorde hij achter zich een lichten klop. Door het
zien van den vooruitgaanden Gladiator vurig geworden, had Froe-Froe
zich wat te vroeg voor de barriere opgeheven en deze derhalve met een
achterhoef aangeraakt. Maar haar gang bleef onveranderd en Wronsky zag,
dat hij nauwkeurig den ouden afstand van Gladiator had behouden. Hij
zag weer diens kruis, den korten staart en de snel uitslaande witte
voeten voor zich.

Op dit oogenblik, toen Wronsky dacht, dat wel de tijd daar was om
Machatin voorbij te komen, begon Froe-Froe, alsof zij de gedachten
van haar heer had geraden, van zelf Gladiator te naderen en wel aan
de voordeeligtse zijde van de lijn. Maar Machatin gaf de lijn niet
vrij. Wronsky overlegde, of men wellicht op de bocht van buiten voorbij
zou kunnen komen, toen Froe-Froe dit reeds van zelf deed en al begon
te vorderen. Haar van zweet al donker gekleurde schouder bevond zich
reeds naast Gladiators kruis. Toen liepen zij een poos geheel naast
elkander. Maar nu kwamen zij aan een hindernis en om dez