The Project Gutenberg EBook of Anna Karenina, by Lev Nikolaevica Tolstoi

This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with
almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or
re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included
with this eBook or online at www.gutenberg.net

Title: Anna Karenina

Author: Lev Nikolaevica Tolstoi

Release Date: August 18, 2004 [EBook #13214]

Language: Dutch

Character set encoding: ASCII

*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK ANNA KARENINA ***

Produced by Jeroen Hellingman and the Distributed Proofreaders Team

Anna Karenina

Naar het Russisch van

Graaf Leo Tolstoi

EERSTE BOEK.

I.

Gelukkige huisgezinnen zijn elkander gelijk; ieder ongelukkig gezin is
daarentegen op bizondere wijze ongelukkig. In het huis der Oblonsky's
liep alles in de war. De huisvrouw was er achter gekomen, dat haar
man op te vertrouwelijken voet stond met de Fransche gouvernante,
en daarom had zij hem verklaard, niet langer met hem onder een dak
te willen leven. Dit was voor drie dagen voorgevallen en de daaruit
ontstane wanverhouding drukte evenzeer de echtgenooten zelf, als de
andere familieleden en het dienstpersoneel. Alle huisgenooten hadden
een gevoel, alsof er in hun samenzijn niet meer de rechte geest was,
alsof de gasten, die toevallig in een herberg samentreffen, meer met
elkander verbonden waren dan zij.

De huisvrouw verliet haar kamer niet, mijnheer was sedert eenige dagen
afwezig, de kinderen liepen als vergeten en verlaten door het huis
rond. De Engelsche bonne was 't met de huishoudster oneens geworden
en schreef aan een vriendin om naar een andere betrekking voor haar om
te zien. De kok had den vorigen middag reeds huis en dienst verlaten,
ook de onderkeukenmeid en koetsier eischten hun loon.

Op den derden dag ontwaakte Stipan Arkadiewitsch Oblonsky--Stiwa,
zooals hij door zijn vrienden genoemd werd--op den gewonen tijd en wel
's morgens om acht uur, doch niet in zijn slaapkamer, maar in zijn
studeervertrek op een marokijnlederen sofa. Hij keerde zijn welgedaan
lichaam nog eens op de kussens om, om nog weder in te sluimeren,
omarmde het hoofdkussen en drukte zijn wang daar stevig tegen aan,
doch eensklaps richtte hij zich op, bleef overeind zitten en opende
de oogen.

"Ja, ja, hoe was het ook weer?" hij zocht zich een droom te
herinneren. "Ja, hoe was het toch? Juist! Alabin gaf een diner