n een knappen man, om er
zich nog verder in te bekwamen....
HELMER. Heel verstandig mevrouw.
NORA. En toen ze hoorde dat je directeur van die Bank was geworden--dat
was daar door een telegram bekend gemaakt--reisde zij, zoodra zij kon,
hier heen en.... Niet waar Torwald, je wilt, om mij plezier te doen, wel
wat voor Kristine doen? Zeg?
HELMER. Welzeker, dat is heel wel mogelijk. Mevrouw is vermoedelijk
weduwe?
MEVR. LINDE. Ja.
HELMER. En heeft u al wat ondervinding in kantoorzaken?
MEVR. LINDE. Ja, tamelijk wel.
HELMER. Nu, dan is het heel waarschijnlijk dat ik u een betrekking zal
kunnen bezorgen....
NORA (_klapt in haar handen_). Zie je wel! Zie je wel!
HELMER. U is op een gelukkig oogenblik gekomen, mevrouw....
MEVR. LINDE. O, hoe kan ik u genoeg danken?...
HELMER. Heelemaal niet noodig. (_Trekt zijn overjas aan_). Maar vandaag
moet u mij excuseeren....
RANK. Wacht, ik ga met je mee. (_Haalt zijn pels uit het portaal en
warmt dien bij den kachel_).
NORA. Blijf niet lang weg, Torwald-lief.
HELMER. Een uurtje maar, langer niet.
NORA. Ga jij ook weg, Kristine?
MEVR. LINDE (_doet haar mantel om_). Ja ik moet weg; ik moet nog een
kamer zoeken.
HELMER. Dan kunnen wij misschien zoo ver samen gaan.
NORA (_helpt haar_). Hoe vervelend nu dat we zoo klein behuisd zijn,
maar wij kunnen je onmogelijk....
MEVR. LINDE. Och welneen. Hoe kom je er bij! Dag Nora-lief, hartelijk
dank voor alles!
NORA. Tot ziens. Ja, zeg, je komt toch van avond terug? En u ook dokter?
Wat? Of u wel genoeg zal zijn? Wel ja, natuurlijk wel; pak u maar goed
in. (_Onder algemeen gepraat gaan zij het portaal op. Buiten op de trap
klinken kinderstemmen_).
NORA. Daar zijn ze! Daar zijn ze! (_Zij gaat gauw de buitendeur
opendoen. De kindermeid Anna-Marie komt met de kinderen boven. Pakt en
kust ze_). Hier zijn mijn schatjes, mijn lievelingen!... Daar heb je ze
nu Kristine! Zijn ze niet heerlijk?
RANK. Niet hier in den tocht blijven staan praten!
HELMER. Kom mevrouw Linde, nu wordt het hier niet meer uit te houden
voor iemand die geen kinderen heeft.
(_Dokter Rank, Helmer en mevr. Linde gaan naar beneden. De kindermeid
gaat met de kinderen naar binnen. Nora ook, en sluit dan de deur_).
NORA. Wat zien jullie er frisch en lekker uit. Wat een roode wangen! Als
appeltjes en rozen. (_De kinderen praten den heelen tijd er tusschen
door_). Heb je zoo'n pret gehad? Dat is best. Och kom! heb jij Emmy en
Bob tege
|