aan. Heb je er waarlijk moed toe?

MEVR. LINDE. Ik heb behoefte voor iemand een moeder te zijn en je
kinderen hebben behoefte aan een moeder. Wij beiden hebben behoefte aan
elkaar. Krogstad, ik geloof in het goede in je;... ik durf gerust verder
met jouw door het leven te gaan.

KROGSTAD (_grijpt haar handen_). Dankje, dankje, Kristine! O, nu zal ik
mij ook in de oogen van anderen weer kunnen oprichten ... O maar ik
vergat....

MEVR. LINDE (_luistert_). Sst! De Tarantella! Ga nu weg, gauw!

KROGSTAD. Waarom? Wat is dat?

MEVR. LINDE. Hoor je dat dansen hier boven? Als dat uit is, kunnen ze
ieder oogenblik terugkomen.

KROGSTAD. O ja ... ik zal heengaan. 't Is toch alles vergeefs. Je weet
natuurlijk niet wat ik tegen de Helmers op touw gezet heb.

MEVR. LINDE. Ja wel, Krogstad, ik weet het.

KROGSTAD. En toch heb je moed?...

MEVR. LINDE. Ik begrijp best waartoe de wanhoop een man als jij bent,
drijven kan.

KROGSTAD. O, 'k wou dat ik het ongedaan kon maken!

MEVR. LINDE. Dat zou je wel kunnen; want je brief ligt nog in de bus.

KROGSTAD. Weet je dat zeker?

MEVR. LINDE. Heel zeker; maar....

KROGSTAD (_ziet haar uitvorschend aan_). Moet ik het misschien zoo
verstaan, dat je je vriendin redden wilt tot elken prijs? Zeg het dan
liever ronduit. Is dat zoo?

MEVR. LINDE. Krogstad, wie zich eens ter wille van anderen verkocht
heeft, doet het niet voor een tweeden keer.

KROGSTAD. Ik zal mijn brief terug vragen.

Mevr. LINDE. Neen, neen....

KROGSTAD. Jawel, natuurlijk; ik blijf hier tot Helmer beneden komt; dan
zeg ik hem dat hij mij dien brief terug geven moet ... dat ik het daarin
alleen heb over mijn ontslag ... dat hij hem niet moet lezen....

MEVR. LINDE. Neen, Krogstad, je moet dien brief niet terug vragen.

KROGSTAD. Maar was het eigenlijk niet daarom dat je mij hier besteld
hadt?

MEVR. LINDE. Jawel, in den eersten schrik; maar er ligt nu een heel
etmaal tusschen, en ik heb in dien tijd ongelooflijke dingen bijgewoond,
hier in huis. Helmer moet alles weten; dat onzalige geheim moet aan het
licht komen; het moet tot een volledige verklaring tusschen die twee
komen; het kan onmogelijk zoo blijven voortgaan met al die
verborgenheden en uitvluchten.

KROGSTAD. Nu goed dan; als jij het er op wagen wilt. Maar een ding kan
ik in elk geval doen, en dat zal terstond gedaan worden....

MEVR. LINDE (_luistert_). Haast je! Ga gauw! de dans is uit; wij zijn
geen oogenblik langer veilig.

KROGSTAD.