FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   198   199   200   201   202   203   204   205   206   207   208   209   210   211   212   213   214   215   216   217   218   219   220   221   222  
223   224   225   226   227   228   229   230   231   232   233   234   235   236   237   238   239   240   241   242   243   244   245   246   247   >>   >|  
u gedepraveerdheid! MEVR. ALVING. Onze huisdokter gebruikte die uitdrukking. DOM. MANDERS. Nu begrijp ik u niet. MEVR. ALVING. Dat hoeft ook niet. DOM. MANDERS. 't Begint mij haast te duizelen. Uw heele huwelijk,... het heele veeljarige samenleven met uw man zou niets anders zijn dan een overdekte afgrond! MEVR. ALVING. Absoluut niets anders. Nu weet u het. DOM. MANDERS. Daar ... daar kan ik nog niet bij. Ik kan het niet in me opnemen! Niet vasthouden! Maar hoe was het dan mogelijk dat...? Hoe heeft zoo iets verborgen kunnen blijven? MEVR. ALVING. Dat is juist mijn voortdurende dagelijksche strijd geweest. Toen Oswald geboren was, meende ik dat het wat beter ging met Alving. Maar dat duurde niet lang. En nu moest ik dubbel strijden, strijden op leven en dood, dat maar niemand zou te weten komen, wat voor een mensch de vader van mijn kind was. En u weet wel hoe innemend Alving was. Niemand scheen ooit iets anders dan goeds van hem te kunnen gelooven. Hij was een van die menschen, wiens reputatie er niet onder lijdt, hoe hij ook leeft. Maar toen, Manders,... dat moet u ook weten ... toen kwam het afschuwelijkste van alles. DOM. MANDERS. Iets nog afschuwelijker dan dat! MEVR. ALVING. Ik had alles verdragen, hoewel ik zeer goed wist wat er in het geheim buitenshuis gebeurde. Maar toen het schandaal binnen onze eigen vier muren begon.... DOM. MANDERS. Wat zegt u! Hier! MEVR. ALVING. Ja, hier in ons eigen huis. Daar, (_zij wijst naar de eerste deur rechts_) in de eetkamer was het, dat ik het 't eerst merkte. Ik had iets te doen in die kamer en de deur stond aan. Toen hoorde ik ons kamermeisje de tuintrap opkomen met water voor de bloemen daarginds. DOM. MANDERS. Ja, en...? MEVR. ALVING. Even daarna hoorde ik dat Alving ook kwam. Ik hoorde dat hij zachtjes iets tegen haar zei. En toen hoorde ik (_met een kort lachje_). O, het klinkt mij nog altijd zoo schrijnend en toch zoo belachelijk ook;... toen hoorde ik mijn eigen dienstmeisje fluisteren: Laat me los, mijnheer! Laat mij met rust! DOM. MANDERS. Wat een ongepaste lichtzinnigheid van hem! O, maar meer dan lichtzinnigheid was dat niet, mevrouw. Geloof wat ik u zeg. MEVR. ALVING. Ik kwam gauw genoeg te weten wat ik er van gelooven moest. Mijn man kreeg gedaan wat hij wou van het meisje,... en die relatie had gevolgen dominee. DOM. MANDERS (_als versteend_). En dat alles hier in huis! Hier in huis! MEVR. ALVING. Ik had al veel uitgestaan in
PREV.   NEXT  
|<   198   199   200   201   202   203   204   205   206   207   208   209   210   211   212   213   214   215   216   217   218   219   220   221   222  
223   224   225   226   227   228   229   230   231   232   233   234   235   236   237   238   239   240   241   242   243   244   245   246   247   >>   >|  



Top keywords:
ALVING
 

MANDERS

 

hoorde

 

anders

 

Alving

 

kunnen

 

gelooven

 

strijden

 

lichtzinnigheid

 
schandaal

gebeurde

 

kamermeisje

 

binnen

 

rechts

 

eerste

 

eetkamer

 

merkte

 
genoeg
 
Geloof
 
ongepaste

mevrouw

 

gedaan

 

versteend

 

uitgestaan

 

dominee

 

meisje

 

relatie

 

gevolgen

 
mijnheer
 

daarna


zachtjes
 
daarginds
 

opkomen

 
bloemen
 
belachelijk
 
dienstmeisje
 

fluisteren

 

buitenshuis

 
schrijnend
 
lachje

klinkt
 

altijd

 

tuintrap

 
Niemand
 
mogelijk
 

vasthouden

 

opnemen

 

verborgen

 

blijven

 

geweest