euwe verkiezingen aanstaande?

BILLING. Weet u dat niet?

HORSTER. Neen, ik bemoei mij niet met die dingen.

BILLING. Maar u stelt toch belang in de publieke zaak?

HORSTER. Neen, daar heb ik geen verstand van.

BILLING. Enfin; maar iemand moet toch in elk geval stemmen.

HORSTER. Die er niets van begrijpen ook?

BILLING. Er niets van begrijpen? Wat meent u daar eigenlijk mee? De
maatschappij is als een schip; alle mannen moeten meehelpen aan het
roer.

HORSTER. Dat kan misschien goed zijn aan land; maar aan boord zou dat
niet best gaan.

HOVSTAD. 't Is vreemd dat de meeste zeelui zich zoo weinig interesseeren
voor de zaken aan land.

BILLING. Heel merkwaardig.

DR. STOCKMANN. Zeelui zijn als trekvogels; die voelen zich zoowel in het
zuiden als in het noorden thuis. Maar daarom moeten wij hier zooveel te
meer doen, mijnheer Hovstad. Komt er morgen iets van algemeen belang in
de "Volksbode"?

HOVSTAD. Niets over plaatselijke aangelegenheden. Maar overmorgen dacht
ik uw artikel te plaatsen....

DR. STOCKMANN. Ja, bliksems, dat artikel! Neen, hoor, daar moet u nog
mee wachten.

HOVSTAD. Zoo? Wij hebben er nu net zoo goed plaats voor, en mij dunkt
het is nu juist de gunstigste tijd....

DR. STOCKMANN. Jawel, dat kan wel waar zijn; maar u moet er toch mee
wachten. Ik zal u later wel ophelderen....

(_Petra, met hoed en mantel en een pak schriften onder haar arm, komt
uit de voorkamer_).

PETRA. Goeden avond.

DR. STOCKMANN. Goeden avond, Petra, ben je daar? (_wederzijdsche
begroetingen; Petra legt hoed en mantel op een stoel bij de deur_).

PETRA. En daar zitten ze zich hier maar te goed te doen, terwijl ik mij
buiten afbeul!

DR. STOCKMANN. Nou, doe jij je dan ook maar eens te goed.

BILLING. Zal ik u een glaasje klaar maken?

PETRA (_gaat naar de tafel_), Dank u; dat doe ik liever zelf; u maakt
het altijd veel te sterk. Maar 't is waar ook, vader, ik heb een brief
voor je (_gaat naar den stoel waar haar hoed ligt_).

DR. STOCKMANN. Een brief? Van wie?

PETRA (_zoekt in den zak van haar mantel_). De brievenbesteller gaf hem
mij juist toen ik uit ging....

DR. STOCKMANN (_staat op en gaat naar haar toe_). En breng je mij dien
nu pas!

PETRA. Ik had heusch geen tijd om er weer mee terug te gaan.
Alsjeblieft.

DR. STOCKMANN (_grijpt den brief_). Laat zien, laat zien, kind! (_kijkt
naar het adres_). Ja juist, juist...!

MEVR. STOCKMANN. Is het dat waar je zoo lang op gewacht hebt, Thomas?