t ze allebei op_). Je burgemeesterswaardigheid
was van korten duur.

DR. STOCKMANN. Wij zijn er nog niet. (_tegen Hovstad_). Het is dus
volstrekt onmogelijk om mijn verslag in de "Volksbode" geplaatst te
krijgen?

HOVSTAD. Volstrekt onmogelijk; ook uit consideratie voor uw gezin.

DR. STOCKMANN. O, u hoeft waarachtig niet in de war te zitten over mijn
gezin, mijnheer Hovstad.

BURGEM. STOCKMANN (_haalt een papier uit zijn zak_). Tot voorlichting
van het publiek zal het wel voldoende zijn, als dit er in komt; dit is
een officieele verklaring. Alsjeblieft.

HOVSTAD (_neemt het aan_). Goed; dat zullen wij plaatsen.

DR. STOCKMANN. Maar het mijne niet! Men verbeeldt zich dat men mij en de
waarheid doodzwijgen kan! Maar dat gaat nog zoo gemakkelijk niet als je
denkt. Mijnheer Aslaksen, wil u dadelijk mijn manuscript nemen en het
als vlugschrift drukken ... voor mijn rekening ... als mijn eigen
uitgaaf. Ik wil vierhonderd exemplaren hebben; neen, vijf-, zeshonderd
wil ik er hebben.

ASLAKSEN. Al wou u het met goud betalen, ik durf mijn drukkerij er niet
toe leenen, dokter. Ik durf het niet voor de publieke opinie. U krijgt
dat in de heele stad nergens gedrukt.

DR. STOCKMANN. Geef het mij dan terug.

HOVSTAD (_reikt hem het M.S. over_). Alsjeblieft.

DR. STOCKMANN (_haalt hoed en stok_). De wereld in zal het toch. Ik zal
het voorlezen in een groote volksvergadering; al mijn medeburgers moeten
de stem der waarheid hooren.

BURGEM. STOCKMANN. Geen enkele vereeniging in de heele stad staat je een
lokaal af voor zoo iets.

ASLAKSEN. Geen enkele; dat weet ik zeker.

BILLING. Neen, verdomd als ze het doen!

MEVR. STOCKMANN. Dat zou toch al te schandelijk zijn! Waarom zijn ze
ineens zoo tegen je allemaal?

DR. STOCKMANN (_toornig_). Dat zal ik je zeggen. Omdat alle mannen hier
in de stad oude wijven zijn ... net als jij; ze denken allemaal alleen
aan hun gezin en niet aan de maatschappij.

MEVR. STOCKMANN (_grijpt zijn arm_). Dan zal ik hun een ... een oud wijf
laten zien, dat een man kan zijn ... voor een enkelen keer. Want nu ben
ik op jouw hand, Thomas!

DR. STOCKMANN. Dat was flink gesproken, Katrine! En de wereld in zal
het, bij mijn ziel en zaligheid! Kan ik geen lokaal in huur krijgen, dan
huur ik een tamboer om met mij door de stad te gaan, en dan lees ik het
voor op alle hoeken van de straten.

BURGEM. STOCKMANN. Zoo stapelgek ben je toch nog niet!

DR. STOCKMANN. Jawel, zoo gek ben ik wel!

ASLAK