reur het dat het niet in mijn macht stond deze
nachtelijke excessen tegen te houden....
DR. STOCKMANN. Heb je mij anders niets te vertellen?
BURGEM. STOCKMANN (_haalt een grooten brief voor den dag_). Dit stuk heb
ik je namens de directie te overhandigen.
DR. STOCKMANN. Ben ik ontslagen?
BURGEM. STOCKMANN. Ja, met ingang van van daag (_legt den brief op de
tafel_). Het doet ons leed; maar ... eerlijk gezegd ... wij durfden niet
anders om de publieke opinie.
DR. STOCKMANN (_glimlacht_). Durfden niet? Dat woord heb ik nog eens
gehoord van daag.
BURGEM. STOCKMANN. Ik moet je verzoeken je goed rekenschap van je
positie te geven. Je moet voortaan op geenerlei praktijk hier in de stad
meer rekenen.
DR. STOCKMANN. De duivel hale de heele praktijk! Maar hoe weet je dat
zoo zeker?
BURGEM. STOCKMANN. De Bond van Huiseigenaren heeft een lijst rond laten
gaan aan alle huizen. Alle welgezinde burgers worden opgevorderd jou
niet als dokter te nemen. En ik durf er voor instaan dat geen enkel
huisvader het waagt die lijst niet te onderteekenen; men _durft_ dat
eenvoudig niet laten....
DR. STOCKMANN. Zeker, zeker; daaraan twijfel ik geen oogenblik. Maar wat
verder?
BURGEM. STOCKMANN. Als ik je een raad geven mocht, dan zou het deze
zijn, dat je voor eenigen tijd de stad verliet....
DR. STOCKMANN. Jawel, ik heb er juist ook over gedacht de stad uit te
gaan.
BURGEM. STOCKMANN. Goed zoo. En als je dan zoo een half jaartje tijd
hebt gehad om je te bezinnen, en je na rijp overleg er toe overgaan kon
om met een paar woorden van spijt je dwaling te erkennen....
DR. STOCKMANN. Dan zou ik misschien mijn betrekking terug kunnen
krijgen, bedoel je?
BURGEM. STOCKMANN. Misschien. Volstrekt niet zoo geheel onmogelijk.
DR. STOCKMANN. Maar de publieke opinie dan? Dat durf jullie immers niet
om de publieke opinie?
BURGEM. STOCKMANN. De publieke opinie is een erg variabel iets. En,
eerlijk gezegd, het zou ons bizonder veel waard zijn een dergelijke
bekentenis van jouw hand te ontvangen.
DR. STOCKMANN. Ja, dat zou je zoo lijken, he! Maar wat bliksem, je weet
toch zeker nog wel, wat ik je onlangs gezegd heb over zulke streken.
BURGEM. STOCKMANN. Toen was je positie nog zooveel gunstiger, toen kon
je veronderstellen dat je de heele stad achter je hadt om je te
steunen....
DR. STOCKMANN. Ja, en nu hebben ze mij laten voelen dat ik de heele stad
tegen mij heb.... (_opbruisend_). Maar toch niet, al had ik den duivel
|