opbloeiende leven van onze maatschappij put zijn voedsel uit een leugen!
BURGEM. STOCKMANN. Hersenschimmen ... of misschien nog wel wat ergers.
De man die zulke beleedigende insinuaties tegen zijn eigen stad durft
uiten, moet wel een vijand van de maatschappij zijn.
DR. STOCKMANN (_op hem toeloopend_). En dat waag jij...!
MEVR. STOCKMANN (_komt tusschenbeiden_). Thomas!
PETRA (_pakt haar vader bij den arm_). Hou je kalm, vader!
BURGEM. STOCKMANN. Ik wil mij niet aan gewelddadigheden blootstellen.
Je bent nu gewaarschuwd. Bedenk dus wat je jezelf en je gezin verplicht
bent. Adieu. (_gaat weg_).
DR. STOCKMANN (_loopt op en neer_). En zoo'n behandeling moet ik mij
laten welgevallen! In mijn eigen huis. Katrine! Wat zeg jij daarvan?
MEVR. STOCKMANN. Ja, 't is zonde en schande, Thomas....
PETRA. Ik wou dat ik oom maar eens te lijf mocht gaan...!
DR. STOCKMANN. 't Is mijn eigen schuld; ik had al lang eens op mijn poot
moeten spelen,... mijn tanden laten zien ... van mij afbijten! En mij
een vijand van de maatschappij te noemen! Mij! Dat laat ik bij mijn ziel
en zaligheid niet op me zitten!
MEVR. STOCKMANN. Maar, mijn lieve Thomas, je broer heeft nu eenmaal de
macht in handen....
DR. STOCKMANN. Ja maar, ik heb het recht, zie je!
MEVR. STOCKMANN. Och ja, het recht, het recht; wat helpt het of je al
het recht hebt als je geen macht bezit?
PETRA. Maar moeder ... hoe kan je toch zulke dingen zeggen?
DR. STOCKMANN. Dus in eene vrije maatschappij zou het je niets helpen
het recht op je hand te hebben! Je bent komiek Katrine! En bovendien,...
heb ik dan niet de vrijzinnige onafhankelijke pers voor mij ... en de
compacte meerderheid achter mij? Dat is toch wel macht genoeg zou ik
denken!
MEVR. STOCKMANN. Maar lieve God, Thomas, je denkt er toch niet aan....
DR. STOCKMANN. Waar denk ik niet aan?
MEVR. STOCKMANN. ... om je tegen je broer te verzetten, meen ik.
DR. STOCKMANN. Wat duivel wil je dan dat ik andere doen zal, als ik niet
loslaten wil wat recht en waarheid is?
PETRA. Ja, dat zou ik ook wel eens willen weten!
MEVR. STOCKMANN. Maar het helpt je immers absoluut niemendal; als ze
niet willen dan willen ze niet.
DR. STOCKMANN. Hoho, Katrine, laat mij maar tijd, dan zal je zien dat ik
toch mijn wil doorzet.
MEVR. STOCKMANN. Ja, je zult misschien doordrijven dat je je ontslag
krijgt,... dat zal je.
DR. STOCKMANN. Dan heb ik in elk geval mijn plicht tegenover het
publiek, tegenover d
|