orden in handen van vrijzinnige
mannen.
BILLING. Dat is, goddome, raak! Ik zie het, ik zie het al voor me ...
wij staan als aan den vooravond van een revolutie!
(_Er wordt geklopt_).
HOVSTAD. Stil! (_roept_) Binnen!
(_Dr. Stockmann komt door de deur links achter_).
HOVSTAD (_gaat naar hem toe_). O, daar hebben wij den dokter. Wel?
DR. STOCKMANN. Druk maar raak, mijnheer Hovstad.
HOVSTAD. Dus het kwam er toe?
BILLING. Hoera!
DR. STOCKMANN. Druk maar raak, zeg ik. Ja, zeker kwam het er toe. Maar
nu zullen ze dan ook hun zin hebben. Nu wordt het oorlog hier in de
stad, mijnheer Billing!
BILLING. Oorlog op leven en dood, hoop ik! Het mes op de keel, dokter!
DR. STOCKMANN. Dat rapport is maar een begin. Ik loop al met mijn hoofd
vol van vier, vijf ontwerpen voor nieuwe artikels. Waar zit Aslaksen?
BILLING (_roept in de drukkerij_). Aslaksen, kom eens even hier!
HOVSTAD. Vier, vijf nieuwe artikels, zei u? Over dezelfde zaak?
DR. STOCKMANN. Neen, geen idee, mijn waarde! Neen, over heel andere
dingen. Maar het gaat allemaal van de waterleiding en het riool uit. Het
een volgt uit het ander, begrijpt u. Het is net als wanneer je begint
een oud gebouw af te breken ... dat gaat precies eender.
BILLING. Dat is, goddome, waar; je schijnt er nooit mee klaar te komen
voor je den heelen boel naar beneden hebt gehaald.
ASLAKSEN (_uit de drukkerij_). Naar beneden gehaald! Dokter denkt er
toch niet over het badhuis af te breken?
HOVSTAD. In de verste verte niet; wees maar niet bang.
DR. STOCKMANN. Neen, er is sprake van heel andere dingen. Wel, en wat
zegt u van mijn verslag, mijnheer Hovstad?
HOVSTAD. Ik vind het een waar meesterstuk....
DR. STOCKMANN. Ja, niet waar? Nu dat doet mij plezier; dat doet mij
plezier.
HOVSTAD. Zoo helder en duidelijk; men behoeft heelemaal geen man van het
vak te zijn om het verband te begrijpen. Ik durf gerust zeggen dat u
alle ontwikkelden op uw hand krijgen zal.
ASLAKSEN. En ook alle bezadigden?
BILLING. Bezadigden en niet bezadigden, ik denk wel nagenoeg de heele
stad.
ASLAKSEN. Nu, dan kunnen wij dat verslag wel drukken.
DR. STOCKMANN. Ja, dat zou ik ook denken!
HOVSTAD. Morgen vroeg komt het in de courant.
DR. STOCKMANN. Bliksems ja, er moet geen enkele dag verloren gaan. Hoor
eens, mijnheer Aslaksen. Ik wou u vragen of u persoonlijk voor het
manuscript zorgen wil.
ASLAKSEN. Dat zal ik.
DR. STOCKMANN. Waak er over alsof het goud was. Geen
|