_). Doe haar zin nu maar.

HELMER (_slaat zijn armen om haar heen_). Nou, 't kindje zal haar zin
hebben. Maar morgen avond, als je gedanst hebt....

NORA. Dan ben je vrij.

DIENSTMEISJE (_in de deur rechts_). Mevrouw, het eten is opgedaan.

NORA. Breng een flesch Champagne, Helene.

DIENSTMEISJE. Ja, mevrouw. (_af_)

HELMER. Zoo, zoo ... groot feest dus?

NORA. Een champagne-fuif tot aan den lichten morgen! (_Roept in het
portaal_). En ook wat bonbons, Helene, een heelen boel ... voor dezen
keer!

HELMER (_grijpt haar handen_). Kalm, kalm, kalm, kindje; niet zoo woest
opgewonden. Wees nu weer mijn lieve kleine leeuwerik, zooals anders.

NORA. Ja, ja strakjes. Maar ga nu maar naar binnen, en u ook dokter.
Kristine, jij moet me even helpen mijn haar weer op te steken.

RANK (_zacht, terwijl zij weggaan_). Is er soms iets ... iets aan de
hand?

HELMER. Och wel neen! beste kerel; het is alleen die kinderachtige
angst, waarvan ik je vertelde. (_Zij gaan rechts af_).

NORA. Wel!?

MEVR. LINDE. Uit de stad.

NORA. Ik zag het aan je.

MEVR. LINDE. Morgen avond komt hij thuis. Ik liet een briefje achter.

NORA. Dat hadt je wel kunnen laten. Je moet niet meer trachten iets
tegen te houden. Eigenlijk is het toch iets heerlijks dat wachten op de
komst van het wonderbare.

MEVR. LINDE. Wat is dat toch waar je op wacht?

NORA. Och, dat kan jij toch niet begrijpen. Ga vast naar hen toe; ik kom
dadelijk ook. (_Mevr. Linde gaat naar de eetkamer_).

NORA (_staat even stil als om tot zichzelf te komen; dan kijkt zij op de
klok_). Vijf uur. Nog zeven uur eer het middernacht is. Dan nog
vier-en-twintig uur tot morgen nacht. Dan is de Tarantella uit.
Vier-en-twintig en zeven? Dus nog een-en-dertig uren te leven.

HELMER (_in de deur rechts_). Maar waar blijft mijn leeuwerikje dan
toch?

NORA (_met open armen naar hem toe_). Hier is je leeuwerikje!

EINDE VAN HET TWEEDE BEDRIJF.

[Illustratie: Mejuffr. Rika Hopper als Nora (einde van het 2de Bedrijf)]

* * * * *

DERDE BEDRIJF.

Zelfde kamer. De canape-tafel staat midden in de kamer met stoelen
er om heen. Brandende lamp op tafel. De deur naar het portaal staat
open. Van de bovenverdieping klinkt dansmuziek.

Mevr. Linde zit aan de tafel en bladert in een boek; probeert te
lezen, maar schijnt haar gedachten er niet bij te kunnen houden.
Een paar maal luistert zij gespannen naar den kant van