(_Gaat naar de tafel links en doet de la open;
wacht dan weer_). Neen ... maar dat kan toch niet mogelijk zijn!

DIENSTMEISJE (_met den boom_). Waar moet ik hem neerzetten, mevrouw?

NORA. Daar, midden op den grond.

DIENSTMEISJE. Moet ik nog iets anders halen?

NORA. Neen, dankje; ik heb alles wat ik noodig heb.

(_Het meisje zet den boom neer en gaat heen. Nora bezig den kerstboom op
te sieren_). Hier lichtjes, en daar bloemen. Die afschuwelijke kerel!
Allemaal kletspraatjes! Er is niets van aan. De boom zal prachtig
worden. Ik zal alles doen waar je plezier in hebt, Torwald ... ik zal
voor je zingen, voor je dansen....

(_Helmer komt van buiten met een pak papieren onder den arm_).

NORA. Zoo, ben je al terug?

HELMER. Ja. Is er iemand geweest?

NORA. Hier? Neen.

HELMER. Dat is vreemd. Ik zag Krogstad de straatdeur uitgaan.

NORA. Zoo? O ja, dat 's waar, Krogstad was even hier.

HELMER. Nora, ik kan het je aanzien dat hij hier is geweest om je te
vragen een goed woord voor hem te doen.

NORA. Ja.

HELMER. En dat moest je doen alsof het uit jezelf kwam, he? Je moest
voor mij verzwijgen dat hij hier was geweest. Heeft hij je dat ook niet
gevraagd?

NORA. Jawel, Torwald, maar....

HELMER. Nora, Nora, hoe kon je je daar nu mee inlaten? Zoo'n kerel te
woord te staan en hem iets te beloven! En dan nog op den koop toe mij
een onwaarheid te zeggen!

NORA. Een onwaarheid?

HELMER. Zei je dan niet dat er niemand geweest was? (_Dreigt met zijn
vinger_). Dat moet mijn zangvogeltje nooit meer doen. Een zangvogeltje
moet nooit valsche tonen laten hooren! (_Slaat zijn arm om haar heen_).
Is het zoo niet? Ja, dat wist ik immers wel. (_Laat haar los_). En nu
praten wij er niet meer over. (_Gaat bij de kachel zitten_). He, wat is
het hier gezellig en lekker. (_Kijkt zijn papieren vluchtig door_).

NORA (_bezig met den kerstboom--na een kleine pauze_). Torwald!

HELMER. Ja.

NORA. Ik verheug mij zoo dol op het gecostumeerde bal bij de Stenborgs
overmorgen.

HELMER. En ik ben dol nieuwsgierig om te zien waarmee je mij verrassen
zult.

NORA. Och, 't is eigenlijk mal ... maar....

HELMER. Wat dan?

NORA. Ik kan niets goeds bedenken; ik vind 't allemaal zoo flauw, zoo
onbeduidend.

HELMER. Is kleine Nora tot die slotsom gekomen?

NORA (_achter zijn stoel met de armen op de leuning rustend_). Heb je
het erg druk, Torwald?

HELMER. Och....

NORA. Wat zijn dat voor papieren?

HELMER. Zaken van de Ba