" Inderdaad, wie zou dan de afhankelijkheid willen dulden,
in een' leeftijd, die zoo weinig plooibaars meer heeft; wie zou zich op
veertigjarigen ouderdom willen voegen naar de begrippen van nieuw
aankomende chefs, naar de grillen van jongere patroons! En echter--het
gezin, dat zich reeds zoo armelijk behelpen moet, het zou tot den
bedelstaf vervallen--zoo de plaats werd opgezegd. Verwondert het u, dat
de bedaagde bediende slaafscher kruipt dan een dienstbode, dat het
jammer met elk jaar ergerlijker wordt? O graauwende hairen, gebogen om
den wille van een karig loon! De meiden van het huis voeren hooger toon
dan hij. Op het bekende: "er is geene hand vol, maar een land vol," die
naive verklaring van het beginsel, waarop de wisselzin der vrouwen
steunt, antwoorden de deernen luchtig weg: "Er zijn meer diensten dan
kerken!" Hoe anders ontrust zich de bejaarde klerk over een
onwillekeurig verzuim, over eene vergeeflijke vergissing, dan zij het
zich over het grofste vergrijp doen. Het heugt mij, een' vijftigjarigen
Correspondent te hebben zien beven van verkropte gramschap, toen een
lafbek van een' Associe de pen haalde door een' vier zijdjes langen
brief,--en echter ging de man naar zijnen lessenaar terug en schreef
eenen anderen. Nooit zal ik de dankbaarheid vergeten, waarmede een
Kashouder den eerlijken borst de hand drukte, die hem het geld weerom
bragt, dat de laatste te veel had ontvangen, dat de eerste hem te veel
had betaald. De tranen stonden den grijskop in de oogen, en toch waren
het maar--vijf en twintig gulden. De volgende morgen zag beide, zoowel
na het eene voorval als na het andere, weder op het kantoor, weder aan
den arbeid, briefschrijvende en geldtellende; maar wat moet er in die
harten zijn omgegaan, toen zij, den avond te voren, in den schoot der
hunnen, ieder het zijne, hun gezin gadesloegen! "Dat leed ik om u,"
dacht de Correspondent; en welligt relde zijne vrouw hem aan de ooren
over een' uitgang voor de kinderen, om het zien van een spel op de
Botermarkt, de bloeden waren nog nergens geweest! "Wanneer er dat eens
bij was gekomen," zei de andere, terwijl hij misschien zuchtende, de
rekening van den schoolmeester wegborg. Verg hem niet, dat hij zijn
kroost op die der armen zende: zijn buurman, de blikslager doet het niet
eens!
"Als de armoede de deur inkomt, dan vliegt de liefde het venster uit,"
zeiden onze vaderen, maar men went niet aan den ruwer toon, dien zij
voert. Maar men komt niet tot de onv
|