n wij, niet-scheppenden, dat zacht-grappig
vertellen, wij, die deze sfeer van buiten-af liefjes waardeeren of
beminnen....--En hoeveel te eer zouden dan ook de toevalligheden in de
compositie verdwijnen.... Komaan, hopen wij dat, in de toekomst, de
opstandelinge niet meer der romanciere dien innerlijken vrede en
harmonische rust zal rooven, waarzonder het werk der laatste, trotsch al
hare gaven, toch immer slechts tweederangs blijven zou.--
Dec. '18.
* * * * *
A.B. KLEEREKOPER: OPROERIGE KRABBELS
Men zou, hing dat uitsluitend van de waarde van dit werkje-zelf af, met
vrij groote zekerheid hebben kunnen voorspellen, dat met de publicatie
daarvan een nieuwe aera in onze vaderlandsche journalistiek zal
aanbreken--een aera, waarin geestigheid, distinctie en populariteit
elkander niet dooden. Maar helaas, wij weten 't nu allen wel, dat er
deeg is, waartegen elke gist onmachtig blijkt. En fijngemalen
slaapbollen zijn in dit opzicht ietwat nog onoverwinnelijker dan zelfs
Posthuma's rijstemeel. Bovendien: in dit land van commodelaadjes,
vakjes, etiquetjes, secten en specialiteiten, druischt het ongetwijfeld
tegen de eerbiedwaardigste separatistische tradities in, dat een
bijzonder geestig journalist tevens een distinctievol stylist is.
Moresco, dien ik mij als de schrijver van "Rustpunten" in De Nieuwe
Courant herinner, was, voor Kleerekoper, de eenige, die dien gruwel van
overdaad bedreef, en zelfs Barbarossa, gelukkig bezitter van een
natuurlijk-wellende en rijke geestigheid, is dan ook zoo bescheiden niet
de geringste nuance van stylistische schoonheid of distinctie te
vertoonen. En zoo zullen wij maar goed doen met alle gedachten aan een
Kleerekoperiaansch journalistiek tijdvak uit ons te bannen, en
integendeel te verklaren: dit werk is niet alleen een unicum in zijn
vereeniging van spiritueele losheid met compositorische hechtheid en
distinctievollen stijl, maar helaas, het zal dit ook blijven. En: een
unicum niet slechts in de journalistiek, maar ook in de literatuur. Het
ware dan ook 't schromelijk [p.195] onrecht doen, indien ik, ter oorzake
van het feit, dat zijn inhoud voor 't eerst als vluchtig dagbladwerk
verscheen, er de hoogere literaire qualiteiten in zou miskennen. Ai,
welk een fanatiek sektarier zou ik zelf dan moeten zijn! Veeleer dient
met nadruk gezegd, dat de allerbeste uit deze selectie van in Het Volk
verschenen Oproerige Krabbels een nieuw soort prazagedic
|