ke gij allengs ontdekt? Neen, er is geen enkel onder
deze, dat zich opdringt, dat uitsteekt, dat schreeuwt. Er heerscht zelfs
meer orde in hunne plaatsing--lof zij der huisvrouw!--dan een schilder
verlangen, dulden zoude. Maar de lijnen dier meubelen, maar de
vermenging van allerlei stijl, in den vorm dier sieraden; maar het
volslagen ontbreken van een' harmonischen indruk des geheels, ziedaar
zwarigheden, welke moeijelijker zijn te boven te komen, dan dat de kamer
tevens tot huizen en tot slapen dient. Nog eenmaal zij de moeder des
gezins geprezen, er komt desondanks in het vertrek niets aan het licht,
dat der keurigste kieschheid ergeren kan. Doch orde in de schikking, en
zindelijkheid in het gebruik, het zijn wel voorwaarden van schoonheid,
maar zij volstaan voor haar wezen niet, dat eischt meer. Ik zou dan ook
geen woord reppen van dien vierkanten klomp houts, eene _chiffonniere_
geheeten--zijn beslag is nog glanzig of het pas uit den winkel kwam--als
er naast de kleine, heel kleine pendule, op deze geplaatst, niet een
paar jannen van kastanjevazen hadden gestaan. Ik zou mij bij gebreke der
golvende lijnen van een ouderwetsch spiegelkabinet wel wachten, u een
aanregtje, alias _trumeau_, te wijzen, dat ons leelijk schoeisel aan het
licht brengt, als zich daarop niet een hooge pijpenstandaard had
verheven, wiens krullende koperen slang verwaten neerzag op een paar
herders en herderinnetjes van porselein. Ik zou--maar ge schenkt mij de
verdere beschrijving, dewijl ik niet als de schilders stoffeeren mag, _a
fantasie_, en ik maak dankbaar van uw verlof gebruik, na der vrouw des
huizes met een enkel woord te hebben verontschuldigd over de plaatsing
dier kastanjevazen, over die liefhebberij in gebakken beeldjes, na u
tevens te hebben verduidelijkt, waarom ik er van ophaalde. Beide waren
_cadeaux_, het jonge paar bij zijn huwelijk vereerd. De eerste werden
hun te huis gezonden door een' Oom, die het hart te hoog droeg om iets
nuttigs te geven; en de jeugdige echtgenoote, welke hem ontzag, wist
hare dankbaarheid niet beter te bewijzen, dan door een geschenk, waarvan
zij wel nooit gebruik zou maken--te pronk te zetten. De tweede zijn haar
vereerd door eene oude Nicht, "die eindelijk iets had gevonden, waarbij
men haar dagelijks gedenken kon,"--en of men het deed, bij de
porseleinen _sta in den weg's!_

Te over willigt, om u eene burgerlijke bovenvoorkamer voor den geest te
roepen, nu binnen het schijnsel der lamp gezien. Welk