r heb ik niet aan gedacht," antwoordde Karenin blijkbaar zwichtend.
Gravin Lydia bedekte het gelaat met de handen en zweeg een oogenblik.
"Als gij mij om raad vraagt, dan raad ik u, het niet te doen. Zie
ik niet, hoe u lijdt? Hoe uw wonden zich weer zullen openen? Maar
veronderstellen wij, ge liet het toe, ge dacht als altijd het minst
aan u zelf. Waartoe zou het dan leiden? Tot nieuwe smart uwerzijds en
tot kwelling voor het kind! Zij moest het zelf niet wenschen. Neen,
zonder aarzelen raad ik u, gedoog het niet en sta mij toe, dat ik
aan haar schrijf."
En Karenin gaf toe en gravin Lydia schreef den volgenden brief in
het Fransch:
"Genadige vrouwe! Een herinnering aan u kan voor uw zoon zijnerzijds
tot vragen leiden, waarop men hem geen antwoord vermag te geven zonder
in het hart van het kind een veroordeeling te verwekken van haar,
die in zijn voorstelling een heilige moest blijven, en daarom verzoek
ik u deze afwijzing in den zin der Christelijke leer op te nemen. Ik
bid den Almachtige om genade voor u. Gravin Lydia."
Door dezen brief werd het doel bereikt, dat de gravin daarmede
beoogde. Hij beleedigde Anna tot in het diepst harer ziel.
XXXIX.
"Nu, hoe is het, Kapitonitsch?" vroeg Serescha, die juist van een
wandeling terug kwam, met blozende wangen en vergenoegd tot den portier
opziende, terwijl hij zijn overjasje den langen man toereikte, die
met een vriendelijken lach op den kleinen man nederzag. "Is de beambte
met den verbonden arm er weer geweest? Heeft papa hem ontvangen?"
"Ja, hij heeft hem ontvangen. Toen de kanselarijchef heenging, heb
ik hem dadelijk aangediend," antwoordde de portier, terwijl hij den
jas aannam.
"Serescha!" riep de huisonderwijzer, die in de deur was blijven staan,
"help u zelf!"
Maar Serescha, ofschoon hij de zwakke stem van zijn gouverneur wel
gehoord had, stoorde zich daaraan niet. Hij bleef voor den portier
staan, hield zich met eene hand aan diens bandelier vast en keek hem
in het gezicht.
"Nu, en heeft papa iets voor hem gedaan?"
De portier knikte bevestigend.
Serescha en de portier stelden veel belang in den verbonden beambte,
die er al zevenmaal geweest was om Karenin iets te verzoeken. Serescha
had hem eens in den gang aangetroffen en gehoord, hoe hij den portier
smeekte hem toegang te verschaffen, daar hij anders met zijn kinderen
ellendig moest omkomen. Sedert en vooral nadat hij hem later nog
eenmaal ontmoet had, stelde Serescha veel b
|