nogmaals tot toevlucht verstrekken kon.

"'t Is een raar avontuur," hervatte zij: "'t lijkt wel een roman. Maar
met dat al weet ik niet, of Henriette er wel volkomen door tevreden
gesteld zoude worden. Al is die Juffer haar nicht en de dochter van een
Graaf, daarom kon zij wel uw liefste zijn: 't is misschien een reden te
meer om haar jaloezie op te wekken. Ferdinand--man! ik kan u maar
slechten troost geven.--Ik wilde gaarne het zesdubbele parelsnoer, dat
ik van Grootje geerfd heb, tegen een streng breikatoen verruilen, dat
gij u niet in die malle historie gemengd hadt, die ons niets dan
verdriet veroorzaakt heeft. Papa heeft er al een week zoo zwart van
gekeken als de Reus in 't Doolhof: Mama is er ziek van: mijn geheel
humeur is er door bedorven: want wie heeft het hart om te schertsen met
zielsbedroefde lieden: gijzelf hebt een gezicht van een el lang en
Henriette zal misschien uit _desperatie_ met haar neef trouwen en haar
leven lang ongelukkig zijn.--Ik wenschte dat die Heer Van Lintz of van
Talavera, zooals hij heeten mag, op den heeten rooster zat."

"Dat juist niet," zeide ik: "ik ware dubbel tevreden, zoo hij maar
Staatsminister in Spanje gebleven ware, zoodat ik nooit van den man
gehoord had als uit de couranten. Gij hebt gelijk intusschen; maar het
is niet genoeg te weten, hoe mal het er voor mij uitziet, wij dienen ook
op een middel te peinzen, om de kwade gedachten weg te nemen, die men
van mij heeft. Met Vader en Moeder zal dit wel schikken: gij hebt kunnen
zien dat zij mij over tafel weder vriendelijk behandelden, als
vanouds;--maar hoe of ik Henriette van mijn onschuld overtuig, weet ik
waarachtig niet. Ik ben bij haar belasterd: en de laster is als de
houtskool; verbrandt hij niet, hij maakt toch zwart.--Alleen spreken kan
ik haar niet en zoo ik haar schrijf, ben ik niet zeker, dat mijn brief
in hare handen komt:--en al kon ik haar spreken of schrijven, hoe zal ik
mijn gedrag kunnen rechtvaardigen, zoolang ik haar de drijfveeren mijner
handelingen niet geheel kan blootleggen?--'t Is voorwaar om ...
tureluursch te worden: Ik weet niet waarom ik, die alles behalve
_singulier_ of _excentriek_ verlang te schijnen, en nooit eenigen smaak
in romans heb gehad, tot mijn beproeving in zulk een maalstroom van
avonturen moet geslingerd worden, die zoo romanesk zijn en zoo verward
door elkander woelen, dat ik er mij op 't laatst niet meer weet uit te
helpen, en somtijds denk, dat alles maar een benauwde droom is,