ijt evenals de boeren," zeide Tante: "altijd klagen, al
gaat het nog zoo voor den wind. Zal de balans van dit jaar een zooveel
minder voordeelig saldo opleveren dan die van het vorige?"

"Daar valt nog niets van te zeggen," zeide Van Baalen: "maar," vervolgde
hij met een zucht: "het saldo zou eens zooveel moeten bedragen, wanneer
wij den tegenwoordigen koers van het geld in aanmerking nemen, en
nagaan, hoe anderen profiteeren.--En dan die fatale oorlog tusschen
Rusland en Zweden!"

"Ik dacht in mijn onnoozelheid," zeide Suzanna, "dat het best visschen
was in troebel water."

Wij waren intusschen gaan zitten: eenige ververschingen werden
toegediend en aan Pulver werd een pijp aangeboden: ofschoon het anders
de gewoonte niet was, dat er bij Tante aan huis gerookt werd. Maar zij
was, en terecht, van oordeel, dat men aan gasten van een minderen rang
nog meerdere oplettendheden moet bewijzen dan aan hen, die met ons
gelijkstaan, en alles aanwenden, om hen op hun gemak te stellen: daar
zij anders zich lichtelijk verbeelden dat men hen uit de hoogte
behandelt of hun niet geeft wat hun toekomt.

"De weg van Diemerbrug naar Weesp wordt bij uitstek slecht onderhouden,"
zeide Van Baalen: "of liever in 't geheel niet. Ik heb somwijlen
gedacht, dat ik er niet levend af zoude komen: en ik hen overtuigd, dat
mijn rijtuig er van gelust heeft."

"Er bestaat een twist tusschen de Ingelanden en het Zandpad," zeide
Tante, "wie van beiden den weg herstellen moet."

"Et le peuple patit de leurs tristes debats,"

zeide Suzanna.

"O Mevrouw!" zeide Pulver, die nu zijn pijp had aangestoken: "indien de
Patroon een reisje op Java gedaan had, of slechts door Zweden, dan zou
hij voorwaar zoo niet klagen. Ik herinner mij Schonen, Smaland,
Ostrogotland en Sundermanland te zijn doorgereisd, zonder dag of nacht
op te houden, schrijlings zittende op een plank op wielen, 't geen men
daar nog wel gelieft een kariool te noemen, en tot voerman een meisje
van vijftien jaren, over dik en dun."

"Dan moet hij veel hebben gehad van een bierton, die vervoerd wordt,"
fluisterde Suzanna mij in.

"Ja!" vervolgde Pulver, terwijl hij een wolkdamp wegblies, "dat was een
benauwde reis, die mij al mijn leven heugen zal: van Rostok af tot aan
Stokholm toe niets als ellende met zuur bier, tweemalen storm, eens door
een Russisch fregat nagezeten, dat ons voor Zweden aanzag: en dan die
wandeling op een plank?"

"Ja!" zeide Van Baalen met een zucht: "gij h