en van hoe gewenscht het is dat
de nieuwe onderneming het moreele fondament waarop wij staan, niet zal
doen wankelen, en ik denk met een paar gepaste woorden de vrouwen te
gedenken, wier meer bescheiden werkkring ook niet zonder beteekenis is
voor de maatschappij. Maar je luistert heelemaal niet....

BERNICK. Jawel ... zeker. Maar zeg eens, geloof je dat het zwaar weer is
op zee?

RUMMEL. O, je bent bang voor "de Palmboom"? Die is immers goed
geassureerd.

BERNICK. Geassureerd, ja; maar....

RUMMEL. En een flink schip; en dat is het voornaamste.

BERNICK. Hm.... Als er iets gebeurt met een schip, dan is het daarom nog
niet gezegd dat er menschenlevens mee verloren gaan. Het schip en de
lading kunnen verloren gaan ... en men kan koffers en papieren
verliezen....

RUMMEL. Wat drommel, koffers en papieren beteekenen toch zooveel niet.

BERNICK. Dat niet! Neen, neen, ik wou maar zeggen.... Stil ... daar
zingen ze weer.

RUMMEL. Dat is aan boord van "de Palmboom".

(_Vigeland komt van rechts_).

VIGELAND. Ja, "de Palmboom" loopt aanstonds uit. Goeden avond, meneer de
consul.

BERNICK. En u, die een zeevaartkundige is, blijft u er bij dat...?

VIGELAND. Ik houd mij aan de Voorzienigheid, meneer de consul. Bovendien
ben ik zelf aan boord geweest en heb eenige traktaatjes uitgedeeld, die,
naar ik hoop, een gezegende uitwerking zullen hebben.

(_Sandstad en Krap komen van rechts_).

SANDSTAD (_nog in de deur_). Ja, als dat goed gaat, dan gaat alles goed.
Zoo, goeden avond, goeden avond!

BERNICK. Is er iets aan de hand, mijnheer Krap?

KRAP. Ik zeg niemendal, mijnheer Bernick.

SANDSTAD. De heele bemanning op de "Indian Girl" is dronken. Ik zal geen
eerlijk man zijn als die beesten er levend afkomen.

(_Lona komt van rechts_).

LONA (_tegen Bernick_). Zoo ... nu kan ik je van hem groeten.

BERNICK. Al aan boord?

LONA. Zoo dadelijk ten minste. We namen afscheid voor de deur van het
hotel.

BERNICK. En zijn plan staat vast?

LONA. Vast als een rots.

RUMMEL (_bij het raam_). De drommel hale die nieuwmodische inrichtingen!
Ik kan die gordijnen niet naar beneden krijgen.

LONA. Moeten ze naar beneden? Ik dacht juist....

RUMMEL. Eerst naar beneden, juffrouw. U weet immers wat er gebeuren
gaat?

LONA. Jawel, laat mij u eens helpen. (_Pakt de koorden beet_). Ik laat
het gordijn zakken voor mijn zwager ... hoewel ik het liever zou
ophalen.

RUMMEL. Dat kan u ook doen, straks. Als de tuin vol mens