landschap. Nergens was een huis,
nergens was een akker of tuin te zien; zelfs geen pad verlevendigde
deze eentonige verlatenheid.

Als wij langs den mond der golf van Nauplia heenvaren, verliezen wij
de kust uit het gezicht; maar weldra duikt zij weder voor ons op, en
straks stoomen wij door de smalle straat tusschen Kastri en het eiland
Hydra, dat zich als een reusachtig zeemonster uit de golven verheft.

De stad van denzelfden naam is zeer schilderachtig gelegen,
aan den oever eener kleine baai, aan drie zijden door de rotsen
ingesloten. Tegen den steilen rotswand op den achtergrond verrijzen,
boven elkander, de groote en fraaie huizen der stad, ten getale van
ruim drieduizend, die met haar platte daken en haar witte muren een
zeer eigenaardigen, verrassenden indruk maken. De smalle straten zijn
als trappen in de rots uitgehouwen.

De geschiedenis van dit plekje gronds is zeer merkwaardig en toont,
in een sterk sprekend voorbeeld, van welke schijnbaar zeer verwijderde
oorzaken de bloei en het verval van steden kunnen afhangen.

Tot in de achttiende eeuw was Hydra eene onbekende en geheel onbewoonde
rots; maar omstreeks 1730 vestigden zich hier eenige albaneesche
uitgewekenen, door de dwingelandij der turksche ambtenaren uit
hun vaderland verdreven. Op deze naakte verlaten rots waren zij
nu wel veilig voor de schraapzucht en afpersingen hunner tyrannen,
maar tevens ontbrak het hun aan elk middel van bestaan. Wil men hier
een tuin aanleggen--een weelde, waaraan toen niemand dacht, maar die
eerst later in zwang kwam;--dan moet de aarde, met groote kosten, op
een afstand van vijf-en-twintig mijlen, uit den Peloponnesus worden
gehaald en naar het eiland gebracht. Water is hier evenmin te vinden;
het regenwater wordt zorgvuldig in groote bakken opgevangen, en is
er geen regen genoeg gevallen, dan moet het drinkwater, in kleine
langwerpige vaatjes, van de kust worden aangevoerd.

Daar hun eiland volstrekt niets opleverde waarvan zij leven konden,
waren de Hydrioten wel gedwongen op zee naar middelen van bestaan om te
zien. Bekwame en stoutmoedige zeevaarders, werden zij in korten tijd de
voornaamste agenten van den geheelen handel in den Levant. Gedurende
de oorlogen der revolutie en van het eerste fransche keizerrijk,
doorkruisten zij, onder de bescherming der neutrale turksche vlag,
de Middellandsche-zee in alle richtingen, in hunne handelsoperatien
gesteund door de rijke kooplieden van het eiland Chio. In de havens