lk gebied. In deze hoofdstad zonder
wingewesten, verhalen de gebouwen zelven, onafscheidelijk verbonden met
de plaatselijke traditie, die zij aanvullen en waaraan zij wederkeerig
een deel hunner belangrijkheid danken, de opkomst, de worstelingen,
de omwentelingen, den bloei en eindelijk den ondergang eener natie,
eener ware demokratie te midden der feodaliteit. In dit kort bestek
omvat ge met een enkelen oogopslag een tafreel van de italiaansche
republieken in de middeleeuwen, zoo als ze, allen in hoofdtrekken
aan elkander gelijk, eenmaal te Perugia, te Florence, te Sienna en
elders gebloeid hebben.

Even als de meeste steden van de latijnsche wereld heeft ook
San-Gimignano gepoogd, haar genealogie op te voeren tot den tijd van
het oude Rome. Twee jonge patriciers van de partij van Catilina,
twee broeders, Mucius en Sylvius, zouden zich, na de nederlaag
bij Pistoja, hebben teruggetrokken in de vallei van de Elsa, en
daar op twee heuvelen ieder een kasteel gesticht. Vele eeuwen later
bouwde Desiderius, de laatste Koning der Lombarden, die zich in het
kasteel van Sylvius, dat bereids tot een ommuurd vlek was verheven,
onthield, eene tweede omwalling en een prachtig paleis, waar straks
Karel de Groote gastvrij ontvangen werd, tot loon waarvoor hij aan
de stad vele schoone voorrechten schonk.... Al deze verhalen missen
historischen grondslag; de oorsprong der stad, die ook den bijnaam
van Castel-Fiorito heeft gevoerd, moet gezocht worden in den ouden
heerlijken burcht Sylvia, die weder zijn naam niet ontleende aan
zekeren Sylvius, maar eenvoudig aan de boschrijke omgeving.

Toen geheel het omliggende land door Totila der verwoesting werd
prijs gegeven, trokken de woeste scharen van den Koning der Oostgothen
voorbij de stad Modena zonder haar te zien. Dit wonder was bewerkt door
den vromen bisschop der stad, den later heilig verklaarden Geminianus:
op zijn gebed, werden de oogen der barbaren gehouden, alzoo dat zij de
stad niet zagen. Eerst toen hij een eind verder was, bespeurde Totila,
omziende, Modena; maar hij was zoozeer door dit wonder getroffen,
dat hij niet op zijne schreden terugkeerde. Deze gebeurtenis verhoogde
natuurlijk niet weinig den roem van den heiligen bisschop; uit vreeze
voor de barbaren, werden een aantal kerken hem gewijd; en zoo werd
ook, tegen het einde der zesde eeuw, in de vallei van de Elsa, eene
kerk gebouwd, die, beschermd door dichte wouden, door haar ligging
op een steilen heuvel en door ha