ogelijk voordeel van te trekken. Als een landverhuizer geen vaste
goederen bezit, verlangen wij de persoonlijke borgstelling van zijn
vader en grootvader: want voor een Chinees is eene verbindtenis, uit
naam van zijn voorouders aangegaan, de heiligste die hij kent. Wordt
er enkel een persoonlijke borgtocht gesteld, dan vorderen wij hooger
rente; wij vragen dan tien dollars per maand, in plaats van twee. Toch
worden die overeenkomsten zelden verbroken. Natuurlijk loopen wij
eenige risico.

Onze man kan sterven; nog erger, hij kan ziek worden; of wat het ergste
is, hij kan eene misdaad begaan. Wordt hij in de gevangenis gezet,
dan kan hij niet werken. Ook kan het gebeuren dat zijn borg in gebreke
blijft. Maar in alle zaken moet men op dergelijke kwade kansen rekenen.

--Een man, met zulk eene schuld te zijnen laste, is metterdaad
een slaaf.

--In Canton, ja; in San-Francisco, niet. Wij gebruiken nooit zulke
uitdrukkingen; wij zijn zijne meesters en zijne bloedverwanten. Wij
ontvangen hem, bij zijne komst te San-Francisco, in onze twee groote
vereenigingen--de Wing-Yung en de Fook-Ting-Tong--die bij leven en
sterven zorg voor hem dragen.

--Wat zijn dat voor vereenigingen?

--Wing-Yung is ons bureau voor de levenden, dicht bij de gevangenis
van het graafschap. Bij de aankomst der schepen brengen wij onze
lieden naar Wing-Yung, waar zij huisvesting en voeding vinden, en waar
eene dienst voor hen gezocht wordt. Fook-Ting-Tong is ons bureau voor
de overledenen, op het kerkhof van Laurel-Hill, waar het stoffelijk
overschot van ons volk wordt bijgezet, tot het naar China kan worden
terug gezonden.

--Trachten uwe schuldenaars zich niet dikwijls door de vlucht aan
hunne verplichtingen te onttrekken?

--Dat kunnen zij niet doen. Zij hebben geen eten en geen geld;
zij spreken geen woord engelsch en kennen geen enkel melikaansch
magistraat. Bijna iedereen in San-Francisco beschouwt hen als slechte
menschen--straatloopers, booswichten en oproerlingen. In geen enkel
gezin wil men een Chinees als bediende aannemen, tenzij wij hem een
getuigschrift geven en borg blijven voor zijn goed gedrag. Zoo moeten
zij zich wel aan ons houden, of op straat van gebrek omkomen. Wij
verhuren hen en ontvangen hun loon, waarvan wij hun een zeker bedrag
per maand uitkeeren, zooveel zij noodig hebben om van te leven,
tot dat hun schuld is afgelost.

--Maar nu de personen van de andere kategorie, zij die zelven hun
overtocht betalen en voor eig