ijnen, de chineesche kramen en markten, de
chineesche schouwburgen en speelhuizen; terwijl ter wederzijde van die
straat de blinde stegen en namelooze poorten en gangen liggen, waarin
de chineesche schurken en dieven huizen, met hun onvermijdelijken
nasleep van slavinnen.

Hier schitteren in den vollen glans van een aantal papieren lantaarns,
de twee groote theehuizen van Lock-Sin en Hing-Ki, waar ge thee
kunt gaan drinken en inmiddels kijken naar de vertooningen der
danseressen. Hier, rijkelijk versierd met roode en zwarte vlaggen, en
weergalmende van den klank van gongs en cymbalen, prijkt Yu-He-Un-Choy,
de koninklijke schouwburg, waar reeds drie weken lang een groot
historisch tooneelstuk, een kroniek van de Ming-dynastie, vertoond
wordt, dat waarschijnlijk nog negen weken duren zal. Tegenover ons,
bijna even bont rood en geel geverfd, bijna even vervuld van het geluid
van tam-tams en bekkens, verrijst Sing-Ping-Yuen, de nieuwe schouwburg,
waarin stukken van minder gehalte worden opgevoerd, die niet langer
dan dertig of veertig avonden duren. Hier in den omtrek vindt ge ook de
gemeene kroegen, kelders en speelholen, waar gele dieven en booswichten
zich met hunne afzichtelijke vrouwelijke kameraden, overgeven aan het
verboden genot van het hazardspel om geld. Nabij die kelders bevinden
zich de opiumkitten, waarheen de spelers zich in hunne koortsige
opwinding begeven, om het nog gevaarlijker en vreeselijker genot te
smaken van zich naar ziel en lichaam te verderven ter wille van den
damp van papaversap. Daar om den hoek staat ook de groote pagode, een
ruim vertrek, met gordijnen en draperien behangen, stralende van rood
en goud, waarin een afgodsbeeld troont: niet een mongoolsche afgod,
met een plat en glad geschoren gelaat, schuine oogen en opgetrokken
tartaarsche wenkbrauwen, maar een eerzame duitsche mijnheer, met een
rechten neus, een mooien knevel en een netjes geknipten baard. Voor
dien vreemden afgod staan, dag en nacht, trekpotten met thee te
pruttelen en cederstokjes te branden.

De chineesche wijk in San-Francisco breidt zich voortdurend naar
alle kanten uit. De Aziaten hebben reeds een goed doel van de
Dupontstraat en Kearnystraat in beslag genomen, en dringen door in
de Pynboomenstraat, in de Stockton- en Pacificstraten, zelfs tot in
Californiastraat. In al die straten behooren een zeker aantal huizen
aan Chineezen. Als de Mongolen eens een huis binnendringen, verjagen
zij de Europeanen, die niet bestand