te vorderen, dat die personen terug
zullen worden gevoerd.

Het duurde niet lang, of het geval deed zich voor, want verscheidene
kooplieden zijn bij dezen afschuwelijken handel betrokken. "Gij moogt
deze vrouwen niet aan land brengen," zeide de havenmeester.--"Dat
zullen wij eens zien," antwoordden de kooplieden, die de meisjes op
spekulatie hadden gekocht, en gaarne eene goede winst van hun koopwaar
wilden trekken. Zij stelden eene rechtsvordering in. De eerste
rechtbank te San-Francisco stelde den havenmeester in het gelijk,
waarop de kooplieden in hooger beroep kwamen bij den Chief Justice
Wallace, van het opperste gerechtshof te Sacramento, die het vonnis der
eerste rechtbank bevestigde. Hier afgewezen, wendden de kooplieden zich
tot het kreitshof der Vereenigde-Staten, beweerende dat de wetten van
Californie in openbaren strijd zijn met de amerikaansche constitutie,
en daarom van geen kracht te San-Francisco, als behoorende tot het
gebied der Vereenigde-Staten. De rechters van het Hof vereenigden
zich met deze zienswijze.

Verbitterd over deze uitspraak van het Hof, is het volk van Californie
daarvan weder in beroep gekomen bij het Hoog Gerechtshof te Washington
[25]; maar terwijl de Opperrechter Waite en zijn hoogachtbare collega's
zitten te peinzen over lastige rechtskwesties, komen de vrouwelijke
slaven alvast ongehinderd binnen, en mag een vrije amerikaansche staat
deze zedelijke pest niet van zijn gebied weeren. De rechters zeggen,
de grond is vrij. Eene slavin wordt eene vrije vrouw, zoodra zij
den californischen grond betreedt. Dat klinkt heel fraai; maar wie
zal zulk een schepsel als eene chineesche slavin gaan vertellen dat
zij vrij is? Wie zal haar aan het verstand kunnen brengen, wat dat
woord vrije grond beteekent? Slavin in haar eigen land, heeft zij
nooit hooren spreken van vrouwen van haar klasse, die vrij waren. In
San-Francisco is zij evenzeer slavin als zij dit was in Canton of
in Peking. En toch zal niemand de slavenhandelaars kunnen beletten,
hunne afschuwelijke lading door de Gouden-Poort binnen te brengen!

"Luister nu eens naar dit geleuter, zegt de senator. De President
spreekt over die aziatische kwestie, als gold het eene kwestie van
alledaagsche moraliteit!"

Dit zijn de woorden van den President: "Ik vestig de aandacht van het
Congres op het algemeen erkende feit dat de groote meerderheid der
chineesche landverhuizers, die op onze kusten landen, blijkbaar niet
komen om zich onder on