p hadden van de bestemming dezer werken, en zelfs in hun
namaaksel de waarschijnlijkheid niet wisten te bewaren.

Tusschen de doopkapel en het linker hoekhuis van het Domplein,
bevindt zich, boven eene steil afloopende steeg, eene ledige ruimte,
waar de piazza uitloopt op een terras, van eene leuning voorzien en
uitzicht gevende op de bergen. Het Paleis, het plein della Giustizia,
de doopkapel, de dom, geheel het middelpunt der stad schijnt als
een evenwicht te hangen boven een afgrond, waarlangs zich eene
nauwe straat voortkronkelt, slechts aan eene zijde bebouwd en
omzoomd door krotten en hutten, waarvoor wij met verbazing hoopen
sneeuw op de helling zagen liggen. Dit waren stukken albast, daar
neergeworpen door de beeldhouwers, die hier in hunne armoedige woningen
arbeiden. Zij maken medaillons, pendules, zonder het uurwerk, kistjes,
reliekbewaarders, beeldjes, presse-papier, lampen, schoorsteenvazen
en dergelijke voorwerpen. Deze werklieden beschouwen zich als groote
kunstenaars: ge bespeurt dat aan den trotschen blik, waarmede zij u
aanzien; wat de vaardigheid en bekwaamheid voor het werk aangaat,
hebben zij het inderdaad ver gebracht, maar het ontbreekt hun aan
smaak: zij bepalen zich nog altijd tot de dorre, harde, armoedige,
en volstrekt van alle kunstwaarde ontblootte ornamenten, die de
italiaansche salons ontsierden ten tijde van Pius VII en Leo XII. De
Amerikanen, die geen begrip van schoon of kunst hebben, zijn verzot
op deze monsterachtigheden.

In deze op- en neerklauterende straten, waarvan de rooilijn zich
schikken moest naar de golvingen van een smal bergplateau, ontmoet
ge bij elken stap paleizen, waar ge onder door gaat om in eene andere
straat uit te komen. Vele van deze paleizen dragen den naam der familie
Inghirami. Het paleis Viti, met ornamenten uit de zestiende eeuw,
is herschapen in een theater, aan Persius gewijd. Bij gebreke van
zijn huis, ziet ge, aan de casa Ducci, een opschrift in fraaie, al
te goed nagebootste, antieke kapitale letters, waarin de herinnering
wordt bewaard aan een der laatste afstammelingen van het geslacht
des dichters. De oude en edele familie der Ricciarelli bezit nog,
in de naar haar genoemde straat, drie kleine aan elkander grenzende
paleizen. Dat, waarin Daniello di Volterra geboren werd, draagt het
nommer 12: de deur is vernieuwd. Als de nakomelingen van den kunstenaar
zich in hunne woning bevinden, wordt gij in het huis toegelaten, waar
een fresko van den meester