woning der Salvucci, en grenst aan den
gemoderniseerden gevel van de collegiale kerk. Terwijl de goede Madama
Giusti, padrona des huizes, ons ontbijt liet klaarmaken, verscheen
de dochter met het vreemdelingenboek, waarin zij ons verzocht te
teekenen. De laatste forestiere, die in deze locanda, waar wij den
19den Maart aankwamen, zijn intrek had genomen, was reeds op den
18den October vertrokken.

Wij hadden onze eerste schreden gericht naar de Collegiata, van
buiten ontsierd door trappen en een voorgevel van de achttiende eeuw;
maar het was niet mogelijk in de kerk te blijven, zoo overvol was
zij. Een Franciskaner-monnik stond op den preekstoel, en verkondigde
met groote levendigheid den lof van den H. Josef. Van tijd tot tijd
barstte zijn gehoor in lachen uit; eensklaps bracht hij het dan
weer tot bedaren door luide kreeten. "Ha ben gridato!" zeiden, in
stille bewondering, de contadini tot elkander. Deze goede monniken
doen hun best om de populariteit op te houden, die hier verzekerd
is aan alles wat aan Sint-Franciscus herinnert, sedert 1227, toen
het eerste klooster werd gesticht in de Via di Quercecchio, weinige
jaren na een bezoek van den grooten man zelven. De gemeente schonk
in 1242 landerijen buiten de Sint-Janspoort aan de Franciskanen;
het volk koos hen tot scheidsrechters, tot gezanten, tot kanseliers;
en toen in 1499 het algemeen kapittel der orde hier gehouden werd,
beijverden de magistraten zich om de afgevaardigden met den meest
mogelijken luister en eerbied te ontvangen.

Terwijl het volk naar de preek luisterde, wierpen wij een blik op het
zoogenaamde paleis van het Horloge, sedert het einde der dertiende
eeuw de residentie der podesta's. Twee bijzonderheden geven aan dit
paleis een eigenaardig karakter:--de een-en-vijftig el hooge toren,
de Rognosa genoemd, die ouder is dan het paleis;--en eene lage, ruime,
donkere, gewelfde zaal, van oploopende zitplaatsen omringd en die
door middel van een geweldigen portone op straat uitkomt. Dit hol,
zooals men die sombere ruimte bijna noemen kan, is nooit door eene
deur afgesloten geweest; volgens sommigen werd hier rechtzitting
gehouden. Het paleis werd in 1337 vergroot en van boven van eene
loggia voorzien, waarvan de bogen thans dichtgemetseld zijn, en waar
de magistraten openlijk met hunne waardigheid bekleed werden.

Tusschen de Rognosa en een anderen, misschien nog ouderen toren,
staat een smal huis, met spitsboogvensters, dat vroeger tot het oude
pal