staat. De
pest van 1348, die drie vijfden van de bevolking van Toskane ten grave
sleepte, richtte ook te San-Gimignano de geduchtste verwoestingen aan,
zoodat de stad niet meer dan vier-en-twintig voetknechten, onder den
hoofdman Rossellino Ardinghelli, ter beschikking van de toskaansche
ligue stellen kon.

Door toedoen van Florence was een wapenstilstand gesloten, en alle
ballingen waren wedergekeerd, toen de Ardinghelli in het traktaat eene
bepaling meenden te vinden, die nadeelig was voor hen en ten gunste van
de Salvucci, wier macht niet minder te duchten was. De eene partij wil
die bepaling intrekken, de andere haar handhaven: de strijd begint op
nieuw; en Florence is genoodzaakt, driehonderd ruiters af te zenden
om den vrede te herstellen. In spijt van de vroedschap, wordt het
artikel, dat tot den twist aanleiding had gegeven, ingetrokken.

Maar daarmede was de zaak niet uit. Een zekere Ilario, een aanhanger
van de Ardinghelli's, gaf, in een oogenblik van drift, een slag
aan Michele di Pietro, een man van geringe aankomst en lid van den
Raad der Negenen. Dit geschiedde in tegenwoordigheid van Rosellino
Ardinghelli. De Salvucci beweerden dat Rossellino medeplichtig was
aan de beleediging, en lieten Altoviti, kapitein des volks, afzetten,
onder voorwendsel dat hij op Rossellino Ardinghelli niet de strenge
bepaling der wet had toegepast, waarbij ieder edelman, die een burger
beleedigde, met de zwaarste straf werd bedreigd. In zijne plaats lieten
zij Benedictus Strozzi, hun leenman, tot capitano del popolo benoemen,
wien zij aan het verstand brachten dat de gebroeders Ardinghelli,
in overleg met zijn ambtsvoorganger, het plan hadden gesmeed om
eene omwenteling tot stand te brengen en hunne tegenstanders te
vermoorden. Rossellino en Primerano Ardinghelli werden op den 1sten
Augustus 1352 in hechtenis genomen, en een krimineel proces tegen hen
op touw gezet. Op het vernemen van deze tijding, beval de Signoria van
Florence aan Strozzi, die een florentijnsch burger was, dat hij die
hoog aanzienlijke en invloedrijke edellieden onmiddellijk op vrije
voeten moest stellen, zoowel als Angelo Bartoli, dien men voor hun
medeplichtige uitgaf. Maar eer dit bevel te San-Gimignano aankwam,
waren de drie beschuldigden op aansporing der Salucci reeds den 19den
der maand, beneden aan den grooten trap van het paleis, onthoofd.

Deze schandelijke daad had vreeselijke gevolgen: de Ardinghelli
met hunne aanhangers en de heeren van Pic