chena zwoeren den Salvucci
bloedige wraak. Met de Picchinesi en de Rossi van Florence kwamen zij
onder de muren der stad bijeen, en werden door hunne bondgenooten aan
de poort van Quercecchio binnen gelaten. Nu tastten zij, op het plein,
het paleis van de Salvucci, dat tegenover het raadhuis stond, aan,
en vermeesterden het, na een langdurig en bloedig gevecht: het paleis
werd geplunderd en in brand gestoken, en de overwonnen partij uit
San-Gimignano verjaagd. De beide partijen kuipten en intrigeerden nu
te Florence, de eene om opheffing, de andere om handhaving van den ban;
eindelijk, na lang gehaspel, zond Florence troepen om de Salvucci weder
in hun recht en bezit te herstellen; maar de Ardinghelli, die meester
in de stad waren, sloten de poorten voor die troepen toe. De burgers
van San-Gimignano echter, verschrikt over de mogelijke gevolgen van
deze vermetelheid, dwongen nu de Ardinghelli in onderwerping te komen.

De handel had onder dit alles veel geleden: uitgeput door de oorlogen
met haar buren, door de innerlijke tweespalt, en door kostbare
ondernemingen, waarvoor de middelen der vroedschap te kort schoten,
verkeerde San-Gimignano in moeilijke omstandigheden. Vroeger, in de
dagen van voorspoed, had de stad de vestiging van een aantal kloosters
binnen haar muren begunstigd: nu waren die kloosters voor haar een
bezwaar te meer geworden, want door schenkingen als anderszins was
een zeer aanzienlijk deel van het grondgebied der stad in hun bezit
overgegaan. De belastingen brachten daardoor zooveel minder op;
de stad kon uit hare inkomsten niet langer de hooge renten betalen
der gelden, haar voorgeschoten door florentijnsche bankiers, die
tevens leden waren der regeering. In 1366 zag de Raad van Negenen
zich mitsdien gedwongen, eene belasting op de geestelijke goederen
te leggen, die niet dan na veel tegenspartelen werd betaald.

Maar de glansrijke loopbaan der republiek neigde,
na honderd-drie-en-vijftig jaar, ten ondergang. Met schulden
overladen, door de florentijnsche woekeraars geperst, verscheurd
door binnenlandsche twisten, was de regeering van San-Gimignano niet
langer bij machte de noodige soldaten te betalen om den vrede te
handhaven: haat en wangunst hadden de republiek ten val gebracht. De
laatste worsteling der Ardinghelli's en Salvucci's, aangestookt en
volgehouden door de aanhangers van de twee machtigste geslachten van
San-Gimignano, verhaastte de noodlottige ontknooping: de Salvucci, in
een oogenb