The Project Gutenberg EBook of Pallieter, by Felix Timmermans
This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with
almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or
re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included
with this eBook or online at www.gutenberg.net
Title: Pallieter
Author: Felix Timmermans
Release Date: February 28, 2004 [EBook #11355]
Language: Dutch
Character set encoding: ASCII
*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK PALLIETER ***
Produced by Joris Van Dael and PG Distributed Proofreaders
FELIX TIMMERMANS
PALLIETER
"_Aan Marieke Janssens,
mijne vrouw_"
INHOUD
EEN FIJNE MORGEND IN DE MEI
HET TWEEGEVECHT
EEN MEIAVOND
DE HOF, EN DE BRIEF VAN CHARLOT
HET VOGELENBEZOEK
'S ZATERDAGS VOOR DE KERMIS
KERMISMORGEND
DE FEEST
EEN SATERACHTIGE DAG
HET VLIEGTUIG
ZOMERREGEN
DE WALKURENRIT
MANESCHIJN
DE HONING
EEN AANGENAME VERRASSING
REGEN
DE HOREN VAN OVERVLOED
HORENGALMEN
EEN GRIJZE NATTE DAG
EEN SCHOONE WINTERDAG
SNEEUW
OUDE ZANGEN
DOOILIED
DOEDELZAKKEN
DE KLOKKEN VAN ROME
DE KRUISEN EN DE ZEGENING DER VELDEN
DE VRUCHTBAARHEID
DE WERELD IN
EEN FIJNE MORGEND IN DE MEI
In die eerste Lieve vrouwkensdagen was de Lente ziek. De zon bleef weg
en klaterde maar van tijd tot tijd, zoo door een wolkenholleken, een
bussel licht op de gele boterbloemen. Het versche groen dat zij langs
alle kanten geweldig uit den grond, de boomen en het water had gezogen,
zat er ongeduldig naar te wachten.
Pallieter zei, met een scheeven mond van bitterheid: "'t Spel is nor de
knoppe!..."
Maar in den avond van dezen dag was de volle maan, rood lijk een
blozenden appel, uit de wolken gebroken en een dunne nevel was lijk een
fijn gaas op de Nethe en de beemden komen staan. Zie, als Pallieter dat
zag, maakte hij met speeksel zijn wijsvinger nat, stak hem in de lucht
en als hij voelde dat zijn vinger koel werd langs den Zuiderkant, schoot
hij in een luiden lach, rolde spertelend in het gers en zong in den
stillen avond dat het klonk tot over de Nethe:
"Die mi morghen wecken zal
dat salder wesen die nachtigal
die nachtigale soete;
ick wille dan gaen in genen dal
die suvere bloemen groeten...."
Morgen was het opnieuw zonlicht!
Hij kon er moeilijk van slapen en had bijna den heelen nacht, met het
venster wagenwijd open, wakker gelegen. Hij hield den wolkbrekenden
hemel in 't oog
|