FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   60   61   62   63   64   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83   84  
85   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109   >>   >|  
ubbel en dwars terug wat hij gegeven had, "Mannen," riep De Ruyter, "onze Ammiraal krijgt het met die Spaansche Dons te kwaad; we gaan hem helpen!" Zoo gezegd zoo gedaan. Van 's morgens half tien tot laat in den achternoen vochten we als leeuwen. "Aoist, aoist, aoist!" klonk het op eens naast me. [14] Het was de Smeerdieksche reus, die een kanon afgeschoten had en ontdekte dat hij met zijnen kogel de vijandelijke Ammiraals-vlag aan narden schoot. "Dat heb je 'm eens secuur gelapt, kompeer!" zei ik. "Jae, jae, dat 'eb ik net! Aoist, aoist, aoist!" juichte hij. "Aan de pompen, aan de pompen!" kommandeerde De Ruyter, en 't was noodig ook; want de romp van De Haese moet veel op eene spons geleken hebben, zoo hadden ze ons beschoten. Eindelijk ging Tolck, die een beetje minder dan niemendal gedaan had aan den haal, en of Gijsels ook al op hem schoot om hem te noodzaken terug te keeren, Tolck deed alsof hij het niet hoorde, en zette zijne wandeling voort. Misschien dat de man door zijn volk gedwongen werd om zoo te doen, ik en weet het niet, maar daar ben ik zeker af, dat hij ons leelijk in de pekel liet zitten. Nu riep de Ammiraal de bevelhebbers der schepen, die hem trouw bijgestaan hadden, aan boord om te overleggen wat er gedaan moest worden. Ze besloten bijna eenparig het gevecht te staken, omdat de schepen te veel geleden hadden en het onmogelijk nog langer vol konden honden.-- De Spanjool scheen ook niet veel lust te hebben om de partij nog eens op te nemen en verwijderde zich van ons. In den nacht, die op dit gevecht volgde, kregen we nog eenen vreeselijken storm op ons dak en met heel veel moeite en zware averij waren we wel genoodzaakt om te Lissabon binnen te loopen. De koning van Portugal gaf aan onze bevelhebbers mooie gouden ketenen met penningen, misschien wel in de hoop, dat we onze kunsten nog eens zouden toonen; maar Gijsels had daar geen lust toe, als de Portugeezen ons niet hielpen. Die lui waren echter liever koud dan moe, en daarom zei onze Ammiraal op een' mooien morgen den Koning goeien dag en wij keerden naar het Vaderland terug. Ik wil je wel zeggen, dat ik hard verlangde om weer eens een poosje aan den wal te leven; maar daar kwam niet veel van! Nauwelijks toch was ik aangekomen of 't was alweer maar: "Vooruit, Huibje! Help de Duinkerkers eens achter den broek zitten!"--Was dat afgeloopen, dan was het weer: "Ga nou met Witte Cornelisz. De With eens naar de Sont, Huibje
PREV.   NEXT  
|<   60   61   62   63   64   65   66   67   68   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80   81   82   83   84  
85   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102   103   104   105   106   107   108   109   >>   >|  



Top keywords:
hadden
 

gedaan

 
Ammiraal
 
pompen
 

schepen

 

Ruyter

 

Gijsels

 

gevecht

 

zitten

 
hebben

Huibje

 

schoot

 
bevelhebbers
 
moeite
 
genoodzaakt
 

binnen

 
Lissabon
 
koning
 

loopen

 

averij


verwijderde

 

honden

 

konden

 

Spanjool

 

scheen

 
Portugal
 
langer
 

staken

 

eenparig

 

geleden


onmogelijk
 
partij
 

kregen

 

volgde

 
vreeselijken
 
besloten
 

Nauwelijks

 

aangekomen

 

poosje

 
zeggen

verlangde

 

alweer

 

Vooruit

 
Cornelisz
 

afgeloopen

 
Duinkerkers
 

achter

 

Vaderland

 

keerden

 

toonen