FREE BOOKS

Author's List




PREV.   NEXT  
|<   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160   161   162   163   164   165   166  
167   168   169   170   171   172   173   174   175   176   177   178   179   180   181   182   183   184   185   186   187   188   189   190   191   >>   >|  
ouw met een knaap, die met beide handen zich aan hare rokken vastklampte; eene krachtvolle vrouw, in hare gestalte eenigszins tot den mannelijken vorm naderend. Zooals in de beschaafde wereld het mannelijke tot het vrouwelijke, zoo nadert bij het volk het vrouwelijke type tot het mannelijke. De vrouw.--Laat mijnheer gaan zitten,--hier is eene bank, en wat melk, als mijnheer wil. Komt mijnheer jagen? Ik.--Neen, ik zwerf maar voor mijn genoegen op de heide. En ik moest glimlachen om de onmogelijkheid van haar te verklaren, wat ik eigenlijk kwam doen. Op de jacht?--Ja, juist op de jacht,--van menschen, van toestanden, van beelden en gewaarwordingen, van schoonheid en van waarheid.... De vrouw.--Ik dacht het om die tasch--maar daar zijn kruiden en planten in, zie ik nu. Het meisje (blozend).--Hij heeft de geiten uitgeschilderd.... Ik.--En uwe dochter er bij, moeder. Eene hooge kleur overdekte haar hals en wangen. De vrouw.--Dus is mijnheer een schilder:--schilders komen hier veel. Ik.--Ook dat niet: ik kom een dag leven in de natuur, de stad ontvluchten met haar drukte en gewoel, en buiten uitrusten. De vrouw.--Zijt ge dan niet tevreden in de stad? Tevreden? Wat is tevredenheid? Is het stilstand, die niet meer werkt, die niet meer wenscht, dan is zij apathie. Of de gemoedsstemming, die wel vrede kan hebben met wat is, maar waarbij het streven naar iets beters niet is uitgesloten? Dan ben ik tevreden. Maar geen stilstand, geen afgesloten leven; oneindig is het streven des geestes. Het geheele leven is streven, en misschien is zelfs sterven hetzelfde, en slechts een zeer gewone letteromzetting van streven. Ik.--Tevreden? Ja--maar in de stad verliest men zichzelven, men moet zich terugvinden in de vrije velden en bosschen. Het meisje (blozend).--De stad! eenzaam en stil is het leven hier. Wat ziet of geniet men hier? Hoe vroolijk en druk en heerlijk is de stad! Hoe gelukkig is het, onder de menschen te wonen! Ik (tot de vrouw).--Zijt gij tevreden met uw leven hier? De vrouw (verwonderd).--Waarom zou ik ontevreden zijn? Wij hebben niets te verlangen; de grond geeft plaggen om te branden, en ons bebouwd veld geeft vruchten; mijn man verdient veel geld met het delven van keien, waarmee de grond hier gevuld is; met de zon staan wij op en werken totdat de zon ondergaat; wij eten, slapen en werken goed, wat wilt gij meer? Ik.--En hindert u de eenzaamheid niet? De vrouw.--De afzondering geeft vri
PREV.   NEXT  
|<   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160   161   162   163   164   165   166  
167   168   169   170   171   172   173   174   175   176   177   178   179   180   181   182   183   184   185   186   187   188   189   190   191   >>   >|  



Top keywords:

streven

 

mijnheer

 
tevreden
 

menschen

 

werken

 
blozend
 

Tevreden

 
stilstand
 
hebben
 

meisje


vrouwelijke
 

mannelijke

 

oneindig

 

afgesloten

 

delven

 

geheele

 

slechts

 

gewone

 

letteromzetting

 
hetzelfde

sterven
 

eenzaamheid

 

misschien

 
geestes
 
afzondering
 

totdat

 

gevuld

 
waarmee
 

gemoedsstemming

 

apathie


verliest
 

beters

 

waarbij

 
uitgesloten
 

zichzelven

 

bebouwd

 

gelukkig

 

verwonderd

 

Waarom

 
hindert

plaggen

 
ontevreden
 

branden

 
heerlijk
 
slapen
 

terugvinden

 
velden
 

verlangen

 

verdient

 
ondergaat