erendo beatitudini tuae; beata
sempiterno inhabitatore te, atque illustratore suo! Nec invenio quid
libentius appellandum existimem _Coelum coeli Domino_, quam domum tuam,
contemplantem delectationem tuam sine ullo defectu egrediendi in aliud;
mentem puram, concordissime unam stabilimento pacis sanctorum
spirituum[319], civium civitatis tuae in coelestibus super ista coelestia.
13. Unde intelligat anima cujus peregrinatio* longinqua facta est, si jam
[Sidenote: Ps. 41, 3. 4. 11.]_sitit tibi_; si jam _factae sunt ei lacrymae
suae panis, dum dicitur ei per singulos dies, Ubi est Deus tuus_? si jam
[Sidenote: Ps. 26, 4.]_petit a te unam et hanc requirit, ut inhabitet in
domo tua per omnes dies vitae suae_: (Et quae vita ejus nisi tu? et qui
dies tui nisi aeternitas tua, sicut [Sidenote: Ps. 101, 28.]_anni tui_ qui
_non deficiunt_, quia _idem ipse es_?) hinc ergo intelligat anima quae
potest, quam longe super omnia tempora sis aeternus; quando tua domus quae
peregrinata non est, quamvis non sit tibi coaeterna, tamen indesinenter et
indeficienter tibi cohaerendo nullam patitur vicissitudinem temporum. Hoc
in conspectu tuo claret mihi, et magis magisque clarescat, oro te, atque in
hac manifestatione persistam sobrius sub alis tuis.
14. Ecce nescio quid informe in istis mutationibus rerum extremarum atque
infimarum. Et quis dicet mihi, nisi quisquis per inania cordis sui cum suis
phantasmatibus vagatur et volvitur; quis nisi talis dicet mihi, quod
diminuta atque consumpta omni specie, si sola remaneat informitas, per quam
de specie in speciem res mutabatur et vertebatur, possit exhibere vices
temporum? Omnino enim non potest, quia sine varietate motionum non sunt
tempora: et nulla varietas, ubi nulla species.
[Sidenote: XII. Creatura duplex carens tempore.]
15. Quibus consideratis quantum donas, Deus meus, quantum me ad pulsandum
excitas, quantumque pulsanti aperis; duo reperio quae fecisti carentia
temporibus, cum tibi neutrum coaeternum sit. Unum, quod ita formatum est,
ut sine ullo defectu contemplationis, sine ullo intervallo mutationis,
quamvis mutabile tamen non mutatum, tua aeternitate atque incommutabilitate
perfruatur: alterum, quod ita informe erat, ut ex qua forma, in quam formam
vel motionis vel stationis {232} mutaretur, quo tempori subderetur, non
haberet. Sed hoc ut informe esset non reliquisti, quoniam fecisti ante
omnem diem, _in principio coelum et terram_, haec duo quae dicebam. _Terra
autem invisibili
|