m tendit, deorsum
lapis. Ponderibus suis aguntur*, loca sua petunt. Oleum infra aquam fusum,
super aquam attollitur; aqua super oleum fusa, infra oleum demergitur;
ponderibus suis aguntur, loca sua petunt. Minus ordinata, inquieta sunt;
ordinantur, et quiescunt. Pondus meum amor meus; eo feror quocumque
feror[349]. Dono tuo accendimur, et sursum ferimur. Inardescimus et imus.
Ascendimus [Sidenote: Ps. 83, 6.]_ascensiones in corde_, et cantamus
canticum graduum. Igne tuo, igne tuo bono inardescimus et imus; quoniam
sursum imus [Sidenote: Ps. 121, 6. 1.]_ad pacem Jerusalem_, quoniam
_jucundatus sum in his qui dixerunt mihi*, In domum Domini ibimus_. Ibi nos
collocavit voluntas bona, ut nihil velimus aliud quam permanere illic in
aeternum.
[Sidenote: X. Ex dono Dei omnia.]
11. Beata creatura quae non novit aliud, cum esset ipsa aliud, nisi dono
tuo quod superfertur super omne mutabile, mox ut facta est, attolleretur
nullo intervallo temporis in ea vocatione qua dixisti, [Sidenote: Gen. 1,
3.]_Fiat lux, et fieret lux_*. In nobis enim {255} distinguitur tempore,
quod [Sidenote: Eph. 5, 8.]_tenebrae fuimus, et lux efficimur_: in illa
vero dictum est quid esset, nisi illuminaretur; et ita dictum est, quasi
prius fuerit fluxa et tenebrosa; ut appareret causa qua factum est ut
aliter esset, id est, ut ad lumen indeficiens conversa lux esset. Qui
potest, intelligat*; a te petat. Utquid mihi molestus est, quasi ego
[Sidenote: Joh. 1, 9.]_illuminem_ ullum _hominem venientem in hunc mundum_?
[Sidenote: XI. Symbola Trinitatis in homine.]
12. Trinitatem omnipotentem quis intelligit? Et quis non loquitur eam, si
tamen eam? Rara anima quae dum de illa loquitur, scit, quod loquitur*. Et
contendunt et dimicant, et nemo sine pace videt istam visionem. Vellem ut
haec tria cogitarent homines in seipsis[350]. Longe aliud sunt ista tria
{256} quam illa Trinitas: sed dico ubi se exerceant et ibi probent, et
sentiant quam longe sunt*. Dico autem haec tria: esse, nosse, velle. Sum
enim, et novi, et volo: sum sciens, et volens; et scio esse me, et velle;
et volo esse, et scire. In his igitur tribus quam sit inseparabilis vita,
et una vita, et una mens, et una essentia, quam denique inseparabilis
distinctio, et tamen distinctio, videat qui potest. Certe coram se est;
attendat in se, et videat, et dicat mihi. Sed cum invenerit in his aliquid
et dixerit, non jam se putet invenisse illud quod supra ista est
incommutabile, quod est incommutabili
|