s quibus me fecisti; quia et priusquam essem, tu
eras; nec eram cui praestares ut essem; et tamen ecce sum ex bonitate tua
praeveniente totum hoc quod me fecisti, et unde me fecisti. Neque enim
eguisti[335] me, aut ego tale bonum sum quo tu adjuveris, Dominus meus et
Deus meus; non ut tibi sic serviam quasi ne fatigeris in agendo, aut ne
minor sit potestas tua carens obsequio meo; neque ut sic te colam quasi
terram, ut sis incultus si non te colam; sed ut serviam tibi et colam te,
ut de te mihi bene sit[336], a quo mihi est ut sim cui bene sit.

[Sidenote: II. Creaturae ex Dei bonitate subsistunt et perficiuntur.]

2. Ex plenitudine quippe bonitatis tuae creatura tua subsistit, ut bonum
quod tibi nihil prodesset, ne* de te aequale tibi esset, tamen quia ex te
fieri potuit, non deesset. Quid {250} enim te promeruit _coelum et terra_,
quae _fecisti in Principio_? Dicant quid te promeruerunt spiritualis
corporalisque natura*, quas fecisti in Sapientia tua, ut inde penderent
etiam inchoata et informia quaeque in genere suo, vel spirituali vel
corporali, euntia in immoderationem, et in longinquam dissimilitudinem
tuam; spirituale informe praestantius, quam si formatum corpus esset;
corporale autem informe praestantius, quam si omnino nihil esset: atque ita
penderent in tuo Verbo informia, nisi per idem Verbum revocarentur ad
unitatem tuam, et formarentur, et essent ab uno te summo bono universa bona
valde. Quid te promeruerunt* ut essent saltem informia, quae neque hoc
essent, nisi ex te?

3. Quid te promeruit materies corporalis, ut esset saltem [Sidenote: Gen.
1, 1.]_invisibilis et incomposita_? quia neque hoc esset, nisi quia fecisti
eam; ideoque te, quia non erat, promereri ut esset non poterat. Aut quid te
promeruit inchoatio creaturae spiritualis, ut saltem tenebrosa
fluitaret[337] similis abysso, tui dissimilis, nisi per idem Verbum
converteretur ad idem a quo facta est, atque ab eo illuminata lux fieret,
quamvis non aequaliter, tamen conformis formae aequali tibi? Sicut enim
corpori non hoc est esse quod pulchrum esse, alioquin deforme esse non
posset: ita etiam creato spiritui non id est vivere, quod sapienter vivere;
alioquin incommutabiliter saperet. [Sidenote: Ps. 72, 18.]_Bonum_ autem
illi _est haerere tibi semper_[338], ne quod adeptus est conversione,
aversione lumen amittat, et relabatur in vitam tenebrosae abysso similem.
Nam et nos qui secundum animam creatura spiritualis sumus, aversi a te
nostro lumine,