en paar woorden....
KRAP. Dat zal ik. U weet zelf hoe lamzalig het toeging op de werf sedert
wij de nieuwe machines kregen en de nieuwe, ongeoefende werklui.
BERNICK. Ja, ja.
KRAP. Maar van ochtend, toen ik op de werf kwam, merkte ik dat de
reparatie van den Amerikaan opvallend gevorderd was; het groote lek in
den bodem, u weet wel, die verrotte plek....
BERNICK. Ja, ja, wat daarvan?
KRAP. Volkomen gerepareerd,... oogenschijnlijk althans; gepantserd; zag
er uit als nieuw; hoorde dat Aune zelf den heelen nacht daar onderin met
licht gewerkt had.
BERNICK. Ja, ja, en dan...?
KRAP. k' Liep er over na te denken; het volk was juist aan 't schaften,
en zoo vond ik de gelegenheid om ongemerkt eens alles op te nemen van
binnen en van buiten; 't was moeilijk genoeg om in het ruim van die
zwaar geladen schuit te komen; maar kreeg zekerheid. Er wordt geknoeid,
mijnheer Bernick.
BERNICK. Ik kan het niet gelooven, mijnheer Krap. Ik kan en wil zoo iets
niet gelooven van Aune.
KRAP. 't Spijt me ... maar 't is de zuivere waarheid. Er wordt geknoeid,
zeg ik u. Geen nieuw hout ingezet, zoover ik kon nagaan, alleen maar
gestopt en gekalefaterd en gedekt met platen en geteerd zeildoek en zoo
al meer. Eenvoudig prutserij! "Indian Girl" haalt New-York nooit; zinkt
als een gebarsten pot.
BERNICK. Maar dat is verschrikkelijk! En wat kan hij daarmee voorhebben,
denkt u?
KRAP. Wil waarschijnlijk de machines in discrediet brengen; wil zich
wreken; wil dat die heele oude arbeiderstroep weer in genade zal worden
aangenomen.
BERNICK. En zoo zet hij misschien al die menschenlevens op het spel.
KRAP. Hij zei onlangs: daar zijn geen menschen aan boord van de "Indian
Girl", enkel beesten.
BERNICK. Ja, ja, dat kan zijn; maar heeft hij dan geen eerbied voor het
groote kapitaal dat er mee verloren gaat?
KRAP. Aune heeft maling aan het groote kapitaal, mijnheer Bernick.
BERNICK. Zeer juist; hij is een drijver en een onruststoker; maar zoo
iets gewetenloos als dit.... Hoor eens, mijnheer Krap, die zaak moet nog
eens onderzocht worden. Geen woord er over tegen wien ook. De eer van
onze werf zou er onder lijden als zoo iets bekend werd.
KRAP. Natuurlijk, maar....
BERNICK. In het middagschaftuur moet u nog eens in het schip zien te
komen; ik moet volle zekerheid hebben.
KRAP. Die zal u hebben, mijnheer. Maar permitteer mij, wat wil u dan
doen?
BERNICK. De zaak aangeven, natuurlijk. Wij kunnen ons toch niet
medeplic
|