stiaan en voelde zich gelukkig omdat hij
zegde door haar zoo gelukkig te zijn. Moeder verklaarde dat dees
huwelijk heur aanstond, en mijnheer Vrebos werd met zijne aanvraag goed
ontvangen. Sindsdien geraakte er een beetje verscheidenheid in 't
eenvormige leven der familie Wilder: Sebastiaan kwam wekelijks een
bezoek afleggen en bleef dan soepeeren, en dat alleen was al een
gewichtige verandering; bij tijden werd ook een concert bijgewoond of
een tentoonstelling bezocht; dan moest er in stad gesoepeerd worden--en
ook dat was zeer gewichtig.

Goedele keek toe naar de chrysanthemen, hoe bombastisch ze daar pronkten
in schitterende ijdelheid, met hunne ommekrullende blaadjes, regelmatig
middenwaarts toegevouwd. En hare gedachten, langs vage wegen, wendden
zich geleidelijk naar de toekomst. Ze probeerde na te gaan, met
waarschijnlijke veronderstellingen, hoe 't zijn zou, als ze dees huis en
vader en moeder en grootvader verlaten zou. Zij en voelde in de verte
geen heimwee, geene aandoening daarom. Ze zou hier uitgaan en zou den
dorpel met haastigheid vergeten. 't Was hier ook zoo leeg, zoo lustloos
en vunzig. Naarmate zij opgegroeid was in sterkte en schoonheid, had zij
zich meer en meer vernepen en bezeerd gevonden, en nu stond zij daar, in
hare volle grootte, een machtige vrouw, gekleineerd en gekwetst door al
wat om haar was en werd. Bij moeder vond ze geen zoetiger toevlucht en
vader was peuterig in zijn dagelijksche manieren; hij en deed maar
bekrompen werken en wist geen doel, en steunde voor gewichtige besluiten
op moeder. Grootvader was hard. Zij vreesde van die drie moeder alleene,
omdat moeder danig struisch was in koppige, strenge besluiten, en korte,
scherpe woorden had. Daarom was heur streelend de brave liefde van
Sebastiaan. Zij en wachtte nooit met koortsig verlangen op hem, noch en
vreesde gejaagd zijn vertrek. Ze liet zich zijn komste welgevallen en
vleide zich een stonde in de lauwte zijner lijze genegenheid. Ze meende
wel dat ze hem liefhad, maar de muren waren hier te eng en te zwaar.
Ze zou met hem trouwen en in 't open geluchte gaan en vrij wezen. Alles
zou nieuw zijn. Ze zou hem liefhebben, omdat hij goed was....

Ze boog zich trage over de chrysanthemen en snoof den kouden geur ervan
en voelde even de blaadjes kittelen over hare wangen. Die jeukte maakte
haar ongedurig en, als zij weer in de boomen van den tuin het blazend
gewaai hoorde roefelen, rechtte zij zich plots op, uit gansch hare
lengte, en