The Project Gutenberg EBook of 't Bedrijf van den kwade, by Herman Teirlinck
This eBook is for the use of anyone anywhere at no cost and with
almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or
re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included
with this eBook or online at www.gutenberg.net
Title: 't Bedrijf van den kwade
Author: Herman Teirlinck
Release Date: January 23, 2006 [EBook #17537]
Language: Dutch
Character set encoding: ASCII
*** START OF THIS PROJECT GUTENBERG EBOOK 'T BEDRIJF VAN DEN KWADE ***
Produced by Marc D'Hooghe
HERMAN TEIRLINCK'S
'T BEDRIJF VAN DEN KWADE
1904
* * * * *
I.
't Loof kleurde om de kruin der boomen, die achterwaarts stonden, statig
en hooge, in den diepen hof; en 't lager plantsoen van 's gelijken
verfde bij plaatsen, onder 't komend gewaai van den herfst, zijn
bladeren geel of rossig, of rood lijk kastanjeslutsen, of klaar lijk een
licht daar ievers.
Goedele keek precies ernaar, door 't venster, en hoe de avond eromme al
donkerend viel, keek ze, en hoe stilaan dieper de holten werden der
wegdeinende dreven--en hoe eene waarachtige droefenisse uit den hemel
zeeg. Ze leunde tegen 't raam. Ze tokkelde met hare vingeren zoetekens
tegen de ruiten, zonder weten, op eenmatige wijs, en ging mee, al wijder
en wijder, met hare verre gedachten. Altemets stortte een streuvelende
wind in den lochting, en een park dahlia's neigden te zaam en rechtten
zich en bijsden tenden hunne stengels nog een tijdeken. Hij asemde
naderhand in 't rotelend geboomte en bleef er luidelijk hijgen en was
seffens voorbij, met een schok--en waar zoefde hij ginds? Goedele voelde
bij zijn sterke doening, heel de moedeloosheid van het najaar. 't Was
haar of de tijd, in zijn haastige vleugeling, nu tastbaar werd, binst
zijn vlucht naar de toekomst, aldoor stichtend 't verleden dat droevig
was. Ze wendde haar hoofd zijwaarts op naar 't horloge, onbewust.
Ze glimlachte even, omdat ze dees uur zoo tsieperig, zoo klein en
niets-beduidend vond, en die gulden plate ook, met zijn verwaande
orneering, zijn praatziek getjok, zijn vies-kruipende wijzers--zoo
onmachtig, zoo kinderlijk, een onnoozel speelgoed. Buiten in 't vrije
geluchte stormde de wind, en Goedele taakte er de eeuwigheid....
Ze ging dan de breede tafel rond en luisterde binstdien met ongevraagde
aandacht naar den slag van haar zij-ruischende klee
|