is hier niet meegeteld). In drie
van deze gevallen vergist de man zich, en de oplossing is hier overal
dezelfde. Maar er is een climax in de kunst, waarmee de dichter het
sentiment motiveert en op de ontknooping aanstuurt.
In _Lodsen og hans Hustru_ bestaat voor de verdenking eenige aanleiding,
en dit maakt de vrouw zwak in haar houding tegenover den man. Veertien
jaar lang zwijgen zij tegenover elkander, maar de man ontwikkelt zich in
dien tijd tot een tyran, en de vrouw onderwerpt zich daaraan, om hem
niet te verliezen. Eindelijk gaat het voor haar op, dat dit de zekerste
weg is, om hem geheel kwijt te raken, en nu verzet zij zich. De
omstandigheden brengen mee, dat zij hem tegelijk een bewijs van haar
onschuld kan geven; de man voelt zich beschaamd over zijn gebrek aan
vertrouwen, en hij verbetert zich. De wederzijdsche verbittering is in
dit boek mooi geschilderd, maar de verzoening geschiedt nog in hooge
mate volgens een roman-recept. Men twijfelt met recht, of het dien man,
die zoo lang de alleenheerschappij heeft gevoerd, gemakkelijk zal
vallen, voortaan met parlement te regeeren. In _Adam Schrader_ is het
conflict in een hoogere gedachten- en levenssfeer getrokken. Het neemt
hier een vorm aan, waarin het daarna nog tweemaal optreedt. De man is
een goed huisvader, maar prozaisch; de vrouw is muzikaal; een vriend van
den huize dringt zich in de intimiteit en ontmoet de vrouw op het gebied
der kunst, waarvoor de man geen gevoel heeft. De man wordt jaloersch,
maar het karakter der vrouw is zoo oprecht en flink, dat aan haar deugd
geen twijfel kan bestaan, en de zaak eindigt hiermee, dat zij hem flink
de waarheid zegt, waarop Adam Schrader bakzeil haalt. Ook dit boek
behoort tot Lie's eerste periode. Later heeft hij gevonden, dat twijfel
van dezen aard toch te ernstig is, om door een strafpredikatie te worden
weggenomen, en hij heeft ook die ontmoeting der zielen in eene hoogere
wereld minder onschuldig gevonden, dan toen hij _Adam Schrader_ schreef.
Hij vertelt dan nog twee gevallen, waarvoor een ernstiger kuur noodig
is. Het eerste is een tragisch geval, de hoofdhandeling in _Naar Sol
gaar ned_. Wederom is het de wereld der muziek, waarin de vrouw en de
vriend des huizes elkander ontmoeten. De vrouw is schuldig. En haar man,
een dokter, doorziet haar. Maar geen woord komt over zijn lippen. Hij
wil zekerheid hebben, en deze verschaft hij zich op eene wijze, die haar
het leven kost. Zoo heeft hij zelf justitie gehou
|