formans corpus de
corpore, arbitratu animae valentis imponere utcumque speciem quam cernit in
semetipsa interno oculo[300]. Et unde hoc valeret, nisi quia tu fecisti
eam? Et imponit speciem jam existenti et habenti ut esset; veluti terrae,
aut lapidi, aut ligno, aut auro, aut id genus rerum cuilibet. Et unde ista
essent, nisi tu instituisses ea? Tu fabro corpus, tu animum membris
imperitantem fecisti; tu materiam unde facit aliquid; tu ingenium quo artem
capiat, et videat intus quid faciat foris; tu sensum corporis quo
interprete trajiciat ab animo ad materiam id quod facit, et renuntiet animo
quid factum sit; ut ille intus consulat praesidentem sibi veritatem, an
bene factum sit. Te laudant* haec omnia creatorem omnium: sed tu quomodo
facis ea? quomodo _fecisti_, Deus, _coelum et terram_? Non utique in coelo
neque in terra _fecisti coelum et terram_; neque in aere aut in aquis,
quoniam et haec pertinent ad coelum et terram: neque in universo mundo
fecisti universum mundum, quia non erat ubi fieret antequam fieret ut
esset. Nec manu tenebas aliquid unde _faceres coelum et terram_; nam unde
tibi hoc quod tu non feceras, unde aliquid faceres? Quid enim est, nisi
quia tu es? Ergo [Sidenote: Ps. 32, 9. 6.]_dixisiti, et facta sunt_, atque
_in verbo tuo fecisti ea_.

[Sidenote: VI. Quomodo Deus dixit, ut fieret mundus.]

8. Sed quomodo dixisti? Numquid illo modo quo facta est vox de nube,
dicens: [Sidenote: Mat. 3, 17; et 17, 5.]_Hic est filius meus dilectus?_
Illa enim vox acta atque transacta est, coepta et finita. Sonuerunt
syllabae atque transierunt, secunda post primam, tertia post secundam,
atque inde ex ordine, donec ultima post caeteras, silentiumque post
ultimam. Unde claret atque eminet, quod creaturae motus expressit eam,
serviens aeternae voluntati tuae ipse temporalis. Et haec ad tempus facta
verba tua nuntiavit auris exterior menti prudenti, cujus auris interior
posita est ad aeternum Verbum tuum. At illa comparavit haec verba
temporaliter sonantia, cum aeterno in silentio Verbo tuo, et dixit: "Aliud
est, longe aliud est." Haec longe infra me sunt; nec sunt, quia fugiunt et
praetereunt: _Verbum autem Domini_* mei supra me _manet in aeternum_. Si
ergo verbis sonantibus et praetereuntibus dixisti ut _fieret coelum et
terra_, atque ita _fecisti coelum et terram_, erat jam creatura corporalis
ante coelum et terram, cujus motibus temporalibus temporaliter vox illa
percurreret. Nullum autem corpus ante coelum et terr