dagblad uit de hand.
Wij zwegen. De dood van Nana Sahib, ontwijfelbaar zeker dezen keer,
verloste ons van alle vrees voor de toekomst.
Na eenige minuten van stilte, streek kolonel Munro de hand over zijne
oogen als om vreeselijke herinneringen weg te wisschen. Vervolgens
vroeg hij:
"Wanneer moeten we Allahabad verlaten?"
"Morgen, met het krieken van den dag," antwoordde de ingenieur.
"Banks," hernam kolonel Munro, "kunnen we ons niet eenige uren te
Cawnpore ophouden?"
"Wil je?...."
"Ja, Banks, gaarne.... 'k zou voor een laatste maal Cawnpore nog eens
willen terugzien!"
"Welnu, we zijn er binnen twee dagen!" antwoordde de ingenieur
eenvoudig.
"En dan?" hernam kolonel Munro.
"Dan?...." antwoordde Banks, "zullen we onzen tocht naar het noorden
van Indie voortzetten!"
"Ja!.... naar het noorden! naar het noorden!...." zei de kolonel op
een toon, die me tot in de ziel trof.
Inderdaad was het niet onwaarschijnlijk, dat sir Edward Munro nog
eenigen twijfel koesterde omtrent den uitslag dezer laatste worsteling
tusschen Nana Sahib en de agenten der Engelsche overheid. Had hij
gelijk tegenover hetgeen overtuigend bewezen scheen?
De toekomst zal het ons leeren.
X.
VIA DOLOROSA.
Het koninkrijk Oude was vroeger een der belangrijkste gedeelten van het
schiereiland en ook heden nog is het een der rijkste van Indie. Het
had vorsten waarvan deze sterk, geene zwak waren. Door de zwakheid
van een hunner, Wajad-Ali-Schah, werd 6 Februari 1857, zijn koninkrijk
bij het domein der Compagnie geannexeerd. Dit was dus nauwlijks eenige
maanden voor het begin van den opstand en juist op dit gebied werden
de vreeselijkste moorden, gevolgd door de felste weerwraak gepleegd.
Twee namen van steden, Lucknow en Cawnpore, hebben sedert dien tijd
een treurige vermaardheid verworven.
Lucknow is de hoofdstad, Cawnpore een van de voornaamste steden van
het oude koninkrijk.
Kolonel Munro wilde naar Cawnpore gaan, alwaar wij dan ook in den
morgen van den 29n Mei aankwamen, na den rechteroever van den Ganges
gevolgd te zijn, door een vlakte waar zich onmetelijke met indigo
beplante velden uitstrekten. Twee dagen achtereen had de IJzeren
Reus met een gemiddelde snelheid van drie mijlen per uur geloopen,
en waren dus op die wijze de twee honderd vijftig kilometers tusschen
Cawnpore en Allahabad afgelegd.
Wij bevonden ons toen nagenoeg duizend kilometers van Calcutta,
ons punt van uitgang, verwijderd.
|