, openhartige karakter van den knecht was niet geheel in
overeenstemming met dat van Phileas Fogg; men zou de waarheid te kort
doen, zoo men dit beweerde. Maar was Passepartout de man, zoo stipt
en nauwgezet, als zijn meester vorderde? Dit zou uit de ondervinding
blijken. Na zijne min of meer onstuimige jeugd, verlangde hij bovenal
naar rust. Daar hij de stelselmatigheid van de Engelschen en hunne
spreekwoordelijke kalmte had hooren roemen, was hij naar Engeland
overgekomen om daar zijn fortuin te beproeven. Tot dusverre echter was
het lot hem niet bijzonder gunstig geweest. Nergens had hij zijn anker
voor goed kunnen neerleggen. Hij had wel tien meesters gehad. Overal
was men grillig, onbestendig, jaagde men de avonturen na of ging men
gedurig op reis, wat Passepartout volstrekt niet naar den zin was. Zijn
laatste meester, de jonge lord Longsferry, lid van het Parlement,
kwam vaak, na den nacht in de oester-huizen van Haymarket te hebben
doorgebracht, op de schouders van politie-agenten te huis. Daar
Passepartout in de eerste plaats achting voor zijn meester wilde
gevoelen, had hij eenige eerbiedige opmerkingen gewaagd, die slecht
werden opgenomen; het gevolg was, dat hij heenging. Toen vernam hij
dat de heer Phileas Fogg esq. een bediende zocht. Hij won inlichtingen
omtrent dezen in. Een man, wiens levenswijze zoo regelmatig was, die
altijd des nachts te huis sliep, die niet op reis ging, die nooit,
zelfs geen dag, afwezig was, moest wel in zijn geest vallen. Hij bood
zich dus aan en werd aangenomen op de wijze, als wij mededeelden.
Toen het half twaalf sloeg, was dus Passepartout alleen in het huis van
Saville Row. Hij begon thans alles eens op te nemen. Hij doorliep het
huis van den zolder tot den kelder. Overal was het netjes, ordelijk,
puriteinsch eenvoudig en goed ingericht voor den dienst. Dit beviel
hem. Het maakte op hem den indruk van een fraai slakkenhuis, maar
een slakkenhuis verlicht en verwarmd door gas, want gas voorzag in
alle eischen van verlichting en verwarming. Zonder moeite vond hij
op de tweede verdieping de kamer, die voor hem bestemd was. Deze was
volkomen naar zijn zin. Electrische klokken en spreekbuizen stelden
haar in gemeenschap met de kamers van zijn meester. Op den schoorsteen
stond eene pendule, die door een electrischen draad correspondeerde
met de pendule in de slaapkamer van Phileas Fogg en de twee uurwerken
gaven altijd dezelfde seconde aan.
"Dat bevalt me, dat bevalt me zeer goed
|