i lavacrum regenerationis, id est, aquam ipsam,
dicunt esse superfluam, nec prodesse aliquid, profano corde
contendunt.--Manichaei visibile destruunt elementum, Pelagiani autem etiam
invisibile Sacramentum." Aug. c. 2. Epp. Pelag. l. ii. c. 2. "Quid eis
[Pelagianis] prodest, baptismum omnibus aetatibus necessarium confiteri,
quod Manichaei dicunt in omni aetate superfluum." ib. iv. 4. "Non illic
[apud Manichaeos] ita appellari catechumenos, tanquam Baptismus quandoque
eis debeatur." c. litt. Petil. iii. 17. "Baptismum in aqua nihil cuiquam
perhibent salutis afferre: nec quemquam eorum quos decipiunt, baptizandum
putant." de Haeres. Num vero alium quendam ritum pro arbitrio suo
excogitarint, qui Baptismi vices suppleret, nihil ad hanc rem pertinet:
loca tamen quae ad eum adstruendum afferunt, nihil probant. Etenim loco de
mor. Eccl. Cath. c. 35. de Catholicis haud dubie agitur; Felix autem (Actt.
c. Fel. Manich. i. 19.) e ritu Catholico haeresin suam propugnare studet, e
concessis argumentum ducens. Eodem argumento sed tantum "ad hominem"
utuntur Faustus l. xxiv. c. 1. et ipse Manes Ep. ad Menoch ap. Aug. Op.
Imp. iii. 187.
[71] Sup. L. iii. s. 10 et 12. inf. s. 12.
[72] Si quis dixerit, Non esse, quam miserum me esse mallem: respondebo,
Mentiris. Nam et nunc miser es, nec ob aliud mori non vis, nisi ut sis: ita
cum miser nolis esse, esse vis tamen. Age igitur gratias ex eo quod es
volens, ut quod invitus es auferatur. Volens enim es, et miser invitus es.
Aug. de lib. Arb. iii. s. 18.
[73] Horat. Carm. lib. i. od. 3.
[74] Qui duo corporibus, mentibus unus erant. Ovid. Trist. l. iv. Eleg. iv.
72.
[75] Retract. lib. ii. c. 6. In quarto libro, cum de amici morte animi mei
miseriam confiterer, dicens quod anima nostra una quodammodo facta fuerat
ex duabus. "Et ideo," inquam, "forte mori metuebam, ne totus ille
moreretur, quem multum amaveram:" (c. 6.) quae mihi quasi declamatio levis,
quam gravis confessio videtur; quamvis utcumque temperata sit haec ineptia
in eo quod additum est, "forte."
[76] Vid. sup. s. 9.
[77] Sup. L. i. c. 1. inf. c. 10 et 12. s. 18. et vi. 16.
[78] Sup. i. 2 et 3.
[79] Sup. s. 13.
[80] In hac vita homines magnis laboribus requiem quaerunt et securitatem,
sed pravis cupiditatibus non inveniunt. Volunt enim requiescere in rebus
inquietis et non permanentibus: et quia illae tempore subtrahuntur et
transeunt, timoribus et doloribus eos agitant, nec quietos esse permittunt.
Aug. de
|