sse creatum, ac per hoc, etiam ipso vitio suo excellentius
ostenditur coeteris membris membrum capax luminis;--ita natura quae
fruebatur Deo, optimam se institutam docet etiam ipso suo vitio, quo ideo
misera est quia non fruitur Deo. Aug. de Civ. Dei, l. xxii. c. 1.

[347] Qualis est locus iste? Non dixit, Abscondes eos in sinu Abrahae.
Vilescat totum quidquid praeter Deum est. Qui nos tuetur in loco vitae
hujus, ipse post istam vitam sit locus noster: quia et iste Psalmus, hoc ei
ait superius, 'Esto mihi in Deum protectorem, et in domum refugii.' Ergo
erimus in vultu Dei absconditi. Quis sinus est in facie Dei, a me
exspectatis audire? Purgate cor, ut ipse illuminet, et quem invocatis,
intret. Esto domus ejus, et erit domus tua: habitet in te, et tu habitabis
in eo. Si eum in hoc saeculo exceperis corde tuo, ille post hoc saeculum
excipiet te vultu suo. Aug. ad Ps. 30, 21. Enarr. 4. s. 8.

[348] Porro rectissime Spiritus sanctus, cum sit Deus, vocatur etiam Donum
Dei. Quod donum proprie quid nisi charitas intelligenda est, quae perducit
ad Deum, et sine qua quodlibet aliud donum Dei non perducit ad Deum? Aug.
de Trin. l. xv. c. 18.

[349] Ita enim corpus pondere, sicut animus amore fertur, quocumque fertur.
Aug. de Civ. Dei, l. xi. c. 28.

[350] "Et nos quidem in nobis, tametsi non aequalem, immo valde longeque
distantem, neque coaeternam, et, quo brevius totum dicitur, non ejusdem
substantiae, cujus est Deus, tamen qua Deo nihil sit in rebus ab eo factis
natura propinquius, imaginem Dei, hoc est summae illius Trinitatis,
agnoscimus, adhuc reformatione perficiendam, ut sit etiam similitudine
proxima. Nam et sumus, et nos esse novimus, et id esse ac nosse diligimus.
In his autem tribus quae dixi, nulla nos falsitas veri similis turbat."
Aug. de Civ. Dei, l. xi. c. 26. "Sicut autem duo quaedam sunt, mens et amor
ejus, cum se amat: ita quaedam duo sunt, mens et notitia ejus, cum se
novit. Igitur ipsa mens et amor et notitia ejus, tria quaedam sunt, et haec
tria unum sunt: et cum perfecta sunt, aequalia sunt. Si enim minus se amat
quam est, ut, verbi gratia, tantum se amet hominis mens, quantum amandum
est corpus hominis, cum plus sit ipsa quam corpus; peccat, et non est
perfectus amor ejus. Item si amplius se amat quam est, velut si tantum se
amet, quantum amandus est Deus, cum incomparabiliter minus sit ipsa quam
Deus; etiam sic nimium peccat, et non perfectum habet amorem sui. Majore
autem perversitate et iniquitate p