Dei" designetur, vid. Aug. in Joann. Tract. i. &c. et
in Ps. 35, 7, ubi (s.10.) ita pergit; "Abyssum dicit profunditatem
peccatorum, quo quisque pervenit contemnendo Deum. Sicut montes Dei
justitia ejus, qui per gratiam ipsius fiunt magni: sic et per judicia
ipsius fiunt in profundo, qui merguntur in ultima. Hac ergo delectent te
montes, hac avertere ab abysso, et convertere ad id quod dicitur, 'Auxilium
meum a Domino.' Sed unde? Quia 'levavi oculos meos in montes.' Quid est
hoc? Latine dicam: In ecclesia Christi invenis abyssum, invenis et montes;
invenis ibi pauciores bonos, quia montes pauci sunt, abyssus lata est, id
est, multos male viventes ab ira Dei, quia sic egerunt ut traderentur in
concupiscentias cordis sui, ut jam defendant peccata sua, et non
confiteantur, sed dicant, Quare? Quid feci? Et ille illud fecit; et ille
hoc fecit. Sed nondum es mons, nondum es abyssus: fuge abyssum, adtende in
montes; sed nec remaneas in montibus. 'Auxilium enim tuum a Domino, qui
fecit caelum et terram.'"

[340] Inde est civitatis sanctae, quae in sanctis Angelis sursum est, et
origo, et informatio, et beatitudo. Nam si quaeratur unde sit, Deus eam
condidit; si unde sit sapiens, a Deo illuminatur; si unde sit felix, Deo
fruitur. Subsistens modificatur, contemplans illustratur, inhaerens
jocundatur; est, videt; amat; in aeternitate Dei viget; in veritate Dei
lucet; in bonitate Dei gaudet. Aug. de Civ. Dei, l. xi. c. 24.

[341] Ille qui non alio, sed se ipso bono beatus est, ideo ipse miser non
potest esse, quia non se potest amittere. Id. l. xii. c. 1.

[342] Intelligimus Filium in Principii nomine, qui non Patri, sed per
seipsum creatae--creaturae principium est. Aug. de Gen. ad Lit. I. i. s.
12.

[343] Eadem iisdem fere verbis habet Aug. Ib. s. 13.

[344] Nulla re fruitur anima cum libertate, nisi qua fruitur cum
securitate. Nemo autem securus est in iis bonis, quae potest invitus
amittere. Aug. de lib. Arb. l. ii. s. 37.

[345] Quae est 'aqua sine substantia,' nisi aqua peccatorum sine
substantia. Peccata enim non habent substantiam; inopiam habent, non
substantiam; egestatem habent, non substantiam. Aug. ad loc. s. 9.

[346] Quo etiam peccato suo teste convincitur, bonam conditam se esse
naturam. Nisi enim magnum et ipsa, licet non aequale conditori, bonum
esset, profecto desertio Dei, tanquam luminis sui, malum ejus esse non
posset. Nam sicut caecitas oculi vitium est, et idem ipsum indicat ad lumen
videndum oculum e