rvigil quodcunque cogitarem; nec me patiebar adolescentium
lucubrationibus a meipso avocari." Testatur etiam se "poene quotidianis
fletibus Deum rogare, ut sanentur vulnera" sua, "indigniorem tamen esse me,
qui tam cito saner quam volo, saepe memetipse convinco." Ib. s. 29.

[220] Sc. Disputt. iii. contra Academicos, "pauculis diebus transactis,
posteaquam in agro vivere coepisset." c. Acad. i. s. 4. liber de beata
vita, "idibus Novembris die ejus natali" (s. 6.) inceptus, disputationibus
autem triduanis confectus, et libri 2 de ordine (Retract. l. i. c. 3.)

[221] Soliloquiorum Libri duo, "secundum studium meum et amorem--ratione
indagandae veritatis, de his rebus quas maxime scire cupiebam, me
interrogans, mihique respondens, tanquam duo essemus, ratio et ego, cum
solus essem--ita ut in 1mo. libro quaereretur et utcunque appareret, qualis
esse debeat, qui vult percipere sapientiam--et quadam ratiocinatione in
libri fine colligitur, ea quae vera sunt immortalia esse; in 2do. autem de
immortalitate animae diu res agitur, et non peragitur." Retract. l. i. c.
4. Hujus quasi supplementum, scripsit paullo post Mediolani, lib. de
Immortal. Animae, (Opp. t. i. p. 387.) qui illo invito in manus hominum
exiit, et de cujus obscuritate ipse conqueritur. (Retr. i. c. 5.)

[222] Paucae quaedam ex iis adhuc exstant cum Epp. Nebridii. Epp. iii-xiv.
ed. Ben.

[223] Vid. sup. iv. s. 26. n. 93. p. 59. n. 94. p. 60.

[224] Vid. sup. l. iii. c. 10. p. 32. n. 37.

[225] Dum ordinem suum peragit pulchra mutabilitas temporum, deserit
amantem species concupita. Aug. de Vera Relig. c. 20. Loca offerunt quod
amemus, tempora surripiunt quod amamus; et relinquunt in anima turbas
phantasmatum, quibus in aliud atque aliud cupiditas incitetur. Ita fit
inquietus et aerumnosus animus, frustra tenere a quibus tenetur exoptans.
Ib. c. 35.

[226] Quorum vita est spectare, contendere, manducare, bibere, concumbere,
dormire, et in cogitatione sua nihil aliud quam phantasmata quae de tali
vita colligunt amplexari. Ibid. cap. 54.

[227] Nam qui videntur sibi copiosi, cum sint famelici, et pleni, cum sint
inanissimi, non convertuntur. Aug. in Psal. 67.

[228] Temporalium enim specierum multiformitas ab unitate Dei hominem
lapsum per carnales sensus diverberavit, et mutabili varietate
multiplicavit ejus affectum: ita facta est abundantia laboriosa, et, si
dici potest, copiosa egestas: dum aliud atque aliud sequitur, et nihil cum
eo permanet. Sic "a te