hominum esset 'mors illa
pretiosa.' Caecus notissimus universae civitati illuminatus est, cucurrit,
adduci se fecit, sine duce reversus est. Nondum audivimus quod obierit:
forte adhuc vivit. In ipsa eorum basilica, ubi sunt eorum corpora, totam
vitam suam serviturum se esse devovit. Nos illum gavisi sumus videntem,
reliquimus servientem." Paullinus autem, notarius Ambrosii, qui eadem
refert, ait hominem "_nunc usque_ in eadem basilica, quae dicitur
Ambrosiana, in quam Martyrum corpora sunt translata, religiose vivere." l.
c. s. 14.
[240] Vid. sup. ad l. viii. c. 15.
[241] Hoc temporis intervallo, antequam Africam remearet, scripsit Aug.
Libb. ii. "de moribus Ecclesiae Catholicae" et "de moribus Manichaeorum,"
quo horum reprimeret "jactantiam de falsa et fallaci continentia vel
abstinentia, qua se ad imperitos decipiendos, veris Christianis, quibus
comparandi non sunt, insuper praeferunt;" Retract. i. c. 7. et lib. "de
animae quantitate," quo eam incorpoream esse ostenderet (ib. c. 8.) item
primum e 3. libb. "de libero arbitrio" e quibus constat "malum non exortum
nisi ex libero voluntatis arbitrio." Ib. c. 9.
[242] Matris in se merita saepius grato animo confitetur Aug. "in primis
nostra mater, cuius meriti credo esse omne quod vivo" de beata vita s. 6.
"cujus precibus indubitanter credo atque confirmo, mihi istam mentem Deum
dedisse, ut inveniendae veritati nihil omnino praeponam, nihil aliud velim,
nihil cogitem, nihil amem. Nec desino credere nos hoc tantum bonum, quod,
te promerente, concupivimus, eadem, te petente, adepturos." Similia habet
de dono Persever. s. 53. "me fidelibus et quotidianis matris meae lacrymis
ne perirem fuisse concessum."
[243] Multa enim fiunt a malis quidem contra voluntatem Dei; sed tantae est
ille sapientiae tantaeque virtutis, ut in eos exitus sive fines quos bonos
et justos ipse praescivit, tendant omnia quae voluntati ejus videntur
adversa. Aug. de Civ. Dei, l. xxii. c. 2.
[244] Mater nostra, cujus ingenium, atque in res divinas inflammatum
animum, cum antea convictu diuturno, et diligenti consideratione
perspexeram, tum vero in quadam disputatione non parvae rei, tanta mihi
mens ejus apparuerat, ut nihil aptius verae philosophiae videretur. De Ord.
l. ii. s. 1. Ibid. l. i. s. 32. eam "divinas scripturas vehementer" ait
"amplecti" et eximium ejus profert responsum; "Si bona quae velit et
habeat, beatus est; si autem mala velit, quamvis habeat, miser est." De
beata vita, s. 10.
|