6] Sicut pictura cum colore nigro, suo loco posito, ita universitas
rerum, si quis possit intueri, etiam cum peccatoribus pulchra est, quamvis
per se ipsos consideratos sua deformitas turpet. Aug. de Civit. Dei, l. xi.
c. 23.

[97] Dicuntur in Scripturis inimici Dei, qui non natura, sed vitiis
adversantur ejus imperio: nihil ei valentes nocere, sed sibi. Inimici enim
sunt resistendi voluntate, non potestate laedendi. Ibid. xii. 3.

[98] Non efficiunt malitia sua ut sub Dei administratoris imperio, virtute,
sapientia, et decus et ordo universitatis aliqua ex parte turpetur; cum
suis quibuscumque voluntatibus etiam malis tribuantur certi et congrui
limites potestatum, et pondera meritorum, ut etiam cum ipsis convenienter
justeque ordinatis universitas pulchra sit. Aug. de Gen. ad lit. l. xi. c.
21.

[99] Faustus quidam fuit, gente Afer, civitate Milevitanus, eloquio suavis,
ingenio callidus. Aug. c. Faust. l. i. init. Deliciarum affluentia non
solum Mattarios [Manichaeos ita dictos quia in mattis dormierunt]
fastidiebat, sed etiam domum patris sui hominis pauperis Milevitani. (ib.
v. 5.) Delicias Fausti, notas omnibus Auditoribus Manichaeorum et eis
maxime qui sunt Romae. (ib. 7.) Erat Fausto ingenium. (ib. xvi. 26.)

[100] Vid. e. g. sup. L. iii. c. 6. not. 35

[101] _Pecora campi_ congruentissime accipiuntur homines in carnis
voluptate gaudentes, ubi nihil arduum, nihil laboriosum adscendunt.--Vide
nunc etiam _volucres coeli_, superbos, de quibus dicitur, _posuerunt in
coelum os suum_. Vide quam in altum vento portentur, qui dicunt, _linguam_
&c. Ps. xi. 5.--Intuere etiam _pisces maris_, h.e. curiosos, _qui
perambulant semitas maris_ i.e. inquirunt in profundo hujus saeculi
temporalia, quae tanquam semitae in mari tam cito evanescunt et intereunt,
quam rursus aqua confundatur, postquam transeuntibus locum dederit.--Non
enim ait tantum "ambulant" sed "perambulant" dixit, ostendens
pertinacissimum studium inania et praeterfluentia requirentium. Aug. in Ps.
viii. s. 13. De hac autem triplici vitiorum distributione, vid. sup. L.
iii. s. 16. et inf. x. c. 30 sqq.

[102] Ipse patria quo imus, ipse via qua imus; per ipsum ad ipsum eamus, et
non erramus. Aug. Ser. 92. Deus Christus patria est quo imus; homo Christus
via est qua imus. Ib. 123. s. 3. (Christus) deducit (nos) tamquam dux, et
in se ducit, tanquam via, et ad se perducit, tanquam patria. Aug. in Ps.
lx. s. 4.

[103] Laudabilior est animus, cui nota est vel inf