fide non congruant; praesertim quia, ut jam saepe probatum a nobis
est, nec ab ipso haec sunt, nec ab ejus Apostolis scripta, sed, multo post
eorum assumptionem a nescio quibus, et ipsis inter se non concordantibus,
semi-Judaeis, per famas opinionesque comperta sunt. Faustus l. xxxiii. c.
3. Indeficientes ego praeceptori meo refero gratias, qui me similiter
labentem retinuit, ut essem hodie Christianus. Nam ego quoque cum capitulum
(Matt. 5, 17.) hoc imprudens legerem, quemadmodum tu, paene ieram in
consilium Judaeus fieri. Nec immerito; etenim si Christus legem non venit
solvere sed adimplere--vide, si quid impedire jam poterat, quin factus
essem Judaeus. Sed huic periculo me Manichaei veneranda fides eripuit. Id.
xix. 5. Et tamen me quidem jam adversus capituli hujus necessitudinem
Manichaea fides reddidit tutum, quae principio mihi non cunctis, quae ex
Salvatoris nomine scripta leguntur passim credere persuasit, sed probare si
sint eadem vera, si sana, si incorrupta; esse enim permulta zizania, &c.
Id. xviii. 3. Volunt nescio quos corruptores divinorum librorum ante ipsius
Manichaei tempora fuisse; corrupisse autem illos, qui Judaeorum legem
Evangelio miscere cupiebant. Aug. de Util. Credendi, c. 3.
[123] Proferendus est namque tibi alius codex eadem continens, et tamen
incorruptus et verior, ubi sola desint ea quae hic immissa esse criminaris.
Non faciam, inquis, ne ipse corrupisse credar. Hoc enim soletis dicere.
Aug. de mor. Eccl. Cath. c. 19. s. 61. Cum ex adverso audieris "proba," non
confugias ad exempla veriora, vel plurium codicum, vel antiquorum, vel
linguae praecedentis, unde hoc in aliam linguam interpretatum est, sed
dicas "inde probo hoc illius esse, illud non esse, quia hoc pro me sonat,
illud contra me." Tu es ergo regula veritatis? c. Faust. xi. 2. cf. xxxii.
16. de Util. Credendi, c. 3. s. 7. Ep. 82. s. 6.
[124] Vid. sup. ad l. iii. s. 6.
[125] Evectio, quod aliis diploma, facultas erat utendi equis cursui
publico destinatis, quod privato haud licuit. Unde lex ab Honorio data
ferebat: "Ne quis sibi deinceps cursum publicum privatus usurpet, nisi cum
aut a nobis evocatur, aut a clementiae nostrae veneratione discedit."
Narrat Julius Capitolinus, in Pertinace, quod is "tunc praefectus cohortis,
in Syriam profectus, T. Aurelio imperatore, a praeside Syriae, quia sine
diplomatibus cursum usurpaverat, pedibus ad Antiochia ad legationem suam
iter facere coactus est." Ed. Ben.
[126] Vid. sup. ad l. ii
|