fferunt tantum, set ut iis etiam quae afferuntur, prodesse
possitis. Aug. de mor. Manich. l. ii. s. 57. vid. sup. l. iii. c. 10. not.
56. p. 40. Auditores, ante Electos genua figunt, ut eis manus supplicibus
imponantur non a solis presbyteris vel episcopis aut diaconibus eorum, sed
a quibuslibet Electis. Aug. Ep. 236. ad Deuter.
[64] Nullo regente, per suam potestatem beatus esse solus Deus potest. Aug.
de Gen. c. Manich. ii. 15.
[65] Ille est vere castus, qui Deum attendit, et ad ipsum solum se tenet.
Aug. de vita beata, s. 18. Si Deum quaereret, castus esset, quia legitimum
maritum anima Deum habet. Quisquis a Deo praeter Deum aliquid quaerit, non
caste Deum quaerit. Si uxor amet maritum quia dives est, non est casta. Non
enim maritum amat sed aurum mariti. Serm. 137. de verb. Ev. Joan. c. 10.
Qui aliud praemium petit a Deo, et propterea vult servire Deo; carius facit
quod vult accipere, quam ipsum a quo vult accipere. Quid ergo, nullum
praemium Dei? Nullum, praeter ipsum. Praemium Dei, ipse Deus est. Hoc amat,
hoc diligit: si aliud dilexerit, not erit castus amor. Recedis ab igne
immortali, frigesces, corrumperis. Noli recedere, corruptio tua erit,
fornicatio tua erit. Aug. in Ps. 72. s. 32. Timoris casti nomine ea
voluntas significata est, qua nos necesse erit nolle peccare, et non
sollicitudine infirmitatis, ne forte peccemus, sed tranquillitate caritatis
cavere peccatum. De Civ. Dei, xiv. c. 9. s. 5.
[66] Volentes intelligere Deum, usque ad lucis istius visibilis
cogitationem venerunt, ultra ire non potuerunt: et tales campos lucis
fecerunt in regno Dei, qualem videbant hunc solem, quasi fructum lucis
illius. Aug. in Ps. 146. s. 13. Quia non distinguunt [Manichaei
[67] Quis diligit quod ignorat? Et quid est Deum scire nisi eum conspicere
firmeque percipere? Nimirum autem cavendum est, ne credens animus id quod
non videt, fingat sibi aliquid quod non est, et speret diligatque quod
falsum est. Quod si sit, non erit caritas de corde puro et conscientia bona
et fide non ficta. De Trin. viii. s. 6.
[68] Scilicet, Vindicianus ex nomine postea designatus lib. 7. cap. 6. et
ab Augustino laudatus in Epist. 138. ad Marcellinum, n. 3. (Ben.)
[69] Vid. sup. s. 3. not. 65.
[70] Baptismum enim Manichaei, (qualis tunc temporis erat Aug.) pro nihilo
habuerunt; et ideo forsan inter alia, hoc tum insigne miraculum edidit
Deus, quo eum, cui munera tanta in Ecclesia sua destinabat, ad meliorem
mentem revocaret. "Manichae
|