lichaamsoefeningen, onvermoeide
voetgangers, gewend aan eene onophoudelijke worsteling met de
onbarmhartige natuur, zijn de Montenegrijnen, om zoo te zeggen, in
een voortdurenden staat van overspanning; zij kunnen de zwaarste
vermoeienissen trotseeren, en zijn met even weinig tevreden als
de Arabieren der woestijn. Wanneer zich de gelegenheid daartoe
aanbiedt, vervallen zij echter lichtelijk tot onmatigheid, en dezelfde
bergbewoner, die gewoonlijk van brood, van aardappelen, van rijst of
tarwe leeft, en zijn dorst lescht met het water der naaste bron, zal,
als er een schaap geslacht wordt, ongeloofelijke massaas verslinden;
en gaat hij zich eenmaal te buiten aan brandewijn, dan kent hij ook
geen perken meer.
Op de grenzen van Herzegowina en Montenegro, in de nabijheid
van Grahovo, heb ik een paar dagen gelogeerd bij een Dalmatier,
die een kleinen drankwinkel hield; hij verhaalde mij, dat hij er
zich aanvankelijk op had toegelegd, brandewijn te verkoopen van
beter kwaliteit en minder met vreemde bestanddeelen vermengd dan
die van zijn buurman, in het vertrouwen dat hij daardoor klanten
zou trekken. In die verwachting was hij evenwel bedrogen geworden:
zijn buurman, die veel slechter brandewijn verkocht, maar waarin meer
vitriool was gemengd, had veel meer te doen dan hij. Deze door het
gebruik van heete specerijen en sterke olien bedorven kelen hebben
een dergelijken heftigen prikkel noodig.
De krachtige, gezonde Montenegrijn ademt de frissche versterkende
berglucht in, en bewaart de harmonie zijner physieke krachten
en vermogens door voortdurende oefening, door spelen die aan de
antieke wedstrijden en kampgevechten doen denken, waarin kracht en
vlugheid om den prijs dingen. Hij is van nature vroolijk van aard,
levendig van geest, en begaafd met eene zeer sterke verbeelding. Hij
is onstandvastig en veranderlijk: geduld en volharding zijn hem zeer
dikwijls vreemd; heeft hij eenmaal een denkbeeld opgevat, dan grijpt
hij in zijne verbeelding reeds aanstonds het einddoel, geeft zich niet
volledig rekenschap van de moeilijkheden, die te overwinnen zijn, en
schat den te behalen prijs dikwijls veel hooger dan hij inderdaad waard
is. Er is iets kinderlijks in deze zoo moedige, zoo onverschrokken
strijders: slagen zij niet aanstonds in hun vermetelen aanval, dan
gebeurt het dikwijls, dat zij eensklaps alle zelfvertrouwen verliezen
en beschroomd worden. Ook in het gewone leven slaat de Montenegrijn
zeer licht van vreugde tot
|